Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τόν Πρόεδρο τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ἐρντογάν

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 12ῃ  Ἀπριλίου 2017

 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

 Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ἀπέστειλε διά τοῦ Ἐξοχωτάτου κ. Yasar Halit Cevik, Πρέσβεως τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας στήν Ἑλλάδα τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τόν Πρόεδρο τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ἐρντογάν εἰς τήν Τουρκικήν γλῶσσαν.

 Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως  

Αριθμ. Πρωτ. 458                           Ἐν Πειραιεῖ τῇ 12 Ἀπριλίου 2017


Πρός τόν
Ἐξοχώτατον
κ. κ. Ρετσέπ Ταγίπ Ἐρντογάν
Πρόεδρον τῆς Τουρκίας
καί τοῦ Κόμματος «Δικαιοσύνη καί Ἀνάπτυξη»
ΤΟΥΡΚΙΑ

Ἐξοχτατε Κριε Πρεδρε,
Μέ εἰλικρινή ἀγπη, σᾶς ἀποστλλουμε τν παροῦσα Ἐπισκοπικ ἐπιστολ μας, λόγῳ τῆς σθεναροῦς στσεως, πο τηρεῖτε στν πολυτραχο γετονα χρα μας, Τουρκα, τῆς ὁποας προεδρεετε, ἐξασφαλζοντας κα ὑπερασπιζμενος τν νομιμτητα τῆς δημοκρατικά ἐκλεγμένης Κυβέρνησής Σας.   

Γνωρζουμε, Ἐξοχτατε, ὅτι αὐτ τήν στιγμ ὑπρχουν κα δροῦν στν χρα Σας ἐναντον τῆς Τουρκικῆς Πολιτείας μ ὅλα τά ἐμπλεμα μσα ἡ ὀργνωση DHKP-C, οἱ θλακες τοῦ Γκιουλν στν στρατ, ἀλλ κα μσα στ κυβερνν κμμα Σας ΑΚΡ, κα οἱ Τζιχαντιστς τοῦ DAEŞ. Ὅλοι αὐτο οἱ παργοντες ἔχουν ὀργανωθεῖ, γι ν ἐπιχειρσουν τήν βαιη ἀνατροπ τοῦ πολιτεύματος. Γι τόν λγο αὐτ, κατ τήν ταπειν μας γνμη, θ πρπει ἡ χρα Σας ν προετοιμζεται γι ὁλοκληρωτικ ἐσωτερικ σγκρουση, καθς οἱ τρομοκρατικς ἐνργειες δέν θά σταματήσουν. Μι ττοια προσπθεια ἀνατροπῆς τῆς δημοκρατίας θά φρει μέγιστα προβλματα, θ προκαλσει ἐξελξεις ὄχι μνο στ χρα Σας, ἀλλ κα στς γειτονικές χῶρες.
Ἤδη, τόν Ἰολιο τοῦ 2016, γναμε θεατς ἑνς ἀποτυχημνου πραξικοπματος στν χρα Σας ἐναντον Ὑμῶν. Τό πραξικπημα, πο ἄφησε πολλ ἐρωτηματικ γι τόν τρπο, πού ἔγινε, τελικ σᾶς ὠφλησε, διτι, μ τόν τρπο, πο τό διαχειριστκατε, ἀνανεσατε τήν «ἐντολ» τοῦ τουρκικοῦ λαοῦ.
Ἡ αὔξηση τῆς Τουρκικῆς δυνμεως κα τά τουρκικ ἐπιτεγματα στν οἰκονομα ἀπ τό 2006 κα μετ, σᾶς ἔδωσαν ἕνα πολ καλ ἄλλοθι, γι ν ἀποκεμαλικοποισετε τό τουρκικ πολιτειακ σστημα, δηλ. ν τό μουσουλμανοποιήσετε κα ν τό ἐπαναφρετε στν τροχι τοῦ Τουρκικοῦ παραδοσιακοῦ Ἰσλαμισμοῦ, ἀφοῦ ὁ Κεμαλισμς ὑπῆρξε ἕνας φιλελεθερος, ἀθεϊστικς Καμπαλισμς. Μετ τήν ἀποτυχα τοῦ πραξικοπματος ἐναντον Σας, ἡ ἐκκαθριση προχρησε στν τελικ της φση. Γνωρζατε πς, χωρς τήν βοθεια μιᾶς μεγλης δναμης, δν θ τό κατορθνατε. Ἔτσι, εἴχατε προλβει, πρν τό πραξικπημα, ν δηλσετε μετνοια στν Ὀρθόδοξη Ρωσα τοῦ Ποτιν γι τό ἀεροσκφος Su-24, πο καταρψατε. Ἡ συμμαχα μ τήν Ρωσα εἶναι πρα πολ σημαντικ γι τήν χρα Σας, διτι ἡ Ρωσα ἔχει ἤδη ἑδραισει τήν παρουσα της στ Συρα, μπορεῖ ν συνομιλεῖ μ τούς Κορδους ἐντς κα ἐκτς Τουρκας κα γνωρζει πς ὁ ἐχθρς Σας, Γκιουλν, βρσκεται στς Η.Π.Α. Γι'αὐτ ἡ χρα Σας μπορεῖ τρα ν χαρεται, διτι, συμμαχντας μ τή Ρωσα, μπορεῖ ν μιλᾶ μ ἴσους ὄρους κα μ τή Ρωσα κα μ τς Η.Π.Α., ἀλλ κα μ την Ε.Ε., ἀφοῦ ἡ τελευταα τρμει, ἐξαιτας τῶν προσφυγικῶν ροῶν.
Τό 2004 ἐσεῖς ὁ ἴδιος εἴχατε χαρακτηρσει τήν Εὐρωπαϊκ πορεα τῆς χρας Σας «ὡς προτεραιτητα κα ἕνα κοιν τπο γι τή διευθτηση διαφορετικῶν ἀντιλψεων», δεδομνου ὅτι αὐτ τήν ἄποψη τή συμμερζονταν τό 62% τῆς Τουρκικῆς κοινῆς γνμης[1]. Ὄντως, ἡ ὑποψηφιτητα γι ἔνταξη τῆς χρας Σας στν Εὐρωπαϊκ Ἕνωση ἦταν ἡ πι σημαντικ πρκληση στν 554ετή ἱστορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ κα Τουρκικοῦ κρτους γι ἐνσωμτωση Εὐρωπαϊκῶν προτπων πολιτικῆς, οἰκονομας κα πολιτισμοῦ[2]. Ἐπιτρέψτε μας, ὅμως, νά θεωροῦμε ὅτι ἐξαρχῆς ἡ ἐνταξιακ πορεα τῆς χρας Σας ἀποτλεσε ἀντιπερισπασμ γι ἕνα ἄλλο σχδιο, πο ἐκτελοῦνταν σιωπηλ. Ἀντ τῆς Εὐρωπαϊκῆς ταυττητας κα τοῦ Ἐξευρωπαϊσμοῦ τῆς Τουρκας θέλετε νά ὑλοποιήσετε ἕνα διαφορετικ σχδιο. Ὅλες οἱ μεταρρυθμσεις (δυτικοποηση) τῆς χρας Σας στοχεύουν στν ἐνδυνμωση τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς μ τό σκεπτικ τῆς ἐπαναφορᾶς τῆς «δξας» τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορας[3].
Ἡ ὕπαρξη ἑνς ἐναλλακτικοῦ σχεδου εἶχε ἀνακοινωθεῖ ἤδη ἀπ Σᾶς κα ἀποτλεσε στχο, ἀπ τά χρνια πο διετελσατε δμαρχος τῆς Κωνσταντινοπολης (1994-1998). Βασιζμενο σ' αὐτ τό σκεπτικ, τό κμμα Σας, «Δικαιοσνη κα Ἀνπτυξη», ξεκνησε μι σειρ μεταρρυθμσεων μ στχο τήν δημιουργα ἑνς Νο-Ὀθωμανικοῦ κρτους, τό ὁποῖο θ βασζεται στν Ἰσλαμικ θρησκεα. Οἱ μεταρρυθμσεις αὐτς ἐμπεριχουν στοιχεῖα τῆς θεωρας ἐξευρωπαϊσμοῦ, μ τή σημαντικτατη διαφορ ὅτι, ἀντ γι ἐμφσηση τῶν Εὐρωπαϊκῶν θεσμῶν κα δομῶν, συγκροτεῖται μι διαφορετικ ταυττητα, πο βασζεται στ Ἰσλμ κα τό Νο-Ὀθωμανικ τρπο, πο πρέπει νά γίνονται τά πργματα. Tό ἐν λγῳ μεταρρυθμιστικ σχδιο περιλαμβνει ρητορικ, πολιτικς κα δομικς ἀλλαγς κα τλος ἐνσωμτωση τῶν ἀλλαγῶν στν καθημεριντητα τῶν Τορκων πολιτῶν. Στ μεταρρθμιση αὐτ σημαντικ ρλο ἔπαιξε κα συνεχζει ν παζει ρητορικ Σας, ἡ ὁποα εἶναι συνδεδεμνη μ τήν διαδικασα μθησης ἀλλιῶς ἐπανεκπαδευσης τῆς κοινῆς γνμης στ νο ἰδεολογικ κα δομικ-ὀργανωτικ του πλασιο.
Χαρακτηριστικ εἶναι ἡ δλωση Σας, ὅπου (αὐτο)ἀνακηρσσεσθε φυσικς κληρονμος τῆς ἐπανασστασης τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορας, ὅπως κα ὁ χαρακτηρισμς τῆς μετανστευσης ὡς μσο κατκτησης καί ἐπκτασης τοῦ Ἰσλμ (Hijrah)[4]. Παρλληλα, σ μι ἄλλη ὁμιλα Σας δν διστσατε ν ἀναφρετε ὅτι «ἐλευθερα κα δημοκρατα δν ἔχουν ἀξα στν Τουρκα»[5]. Ἡ ρητορικ Σας αὐτ ἦρθε ν προστεθεῖ σ μι ἤδη τεταμνη κατσταση γι τήν Τουρκικ κοινωνα, πο, ὡς φνηκε, ἤδη ἀπ τά μσα τοῦ 2016 ὁδηγοῦνταν σ σκοτεινές ἀτραπος.
Ἑπομνως, τό ἀποτυχημνο πραξικπημα τῆς 15ης Ἰουλου ἀποτελεῖ μι σημαντικ ἀπδειξη γι τήν προδο τῆς μεταρρυθμιστικῆς προσπθειάς Σας. Σημεῖο ἀναφορᾶς ἀποτελεῖ τό γεγονς ὅτι περισστεροι ἀπ 80.000 Ἰμμηδες καλοῦσαν στ ὄνομα τοῦ Κορανου κα μσῳ προσευχῶν (Ἀζαν) τούς πολτες στος δρμους κατ τῆς ἀππειρας τοῦ πραξικοπματος[6]. Αὐτ ἀποδεικνουν τήν ὕπαρξη ἐναλλακτικῶν διοικητικῶν δομῶν, πο βασζονται στ θρησκεα, κα ὄχι στ κοσμικ κρτος. Ὡς ἐκ τοτου, ἡ ἀποτροπ τοῦ πραξικοπματος, ὅπως αὐτ ἔγινε (μσῳ τῶν θρησκευτικῶν δομῶν), ἔστειλε τό μνυμα ὅτι οἱ νες Νο-Ὀθωμανικς δομς ἔχουν περιλθει σ κατσταση ὡρμανσης κα εἶναι πλον λειτουργικς.
Ἡ κατσταση αὐτ, πο ὁδγησε στ πγωμα τῆς ἐνταξιακῆς πορεας τῆς χρας Σας, μπορεῖ ν θεωρηθεῖ συνεπακλουθο τῆς Νο-Ὀθωμανικῆς ἀναβωσης. Μι ἀναβωση, πο συμπεριλαμβνει Ὀθωμανικος θεσμος κα πρακτικς, πο ἐξ ὁρισμοῦ εἶναι ἀσμβατες μ τούς Εὐρωπαϊκος θεσμος κα δομς.
Ἡ ἀναβωση αὐτ, ἐπσης, ἐξηγεῖ τήν πρσφατη ἀμφισβτηση ἐκ πλευρᾶς Σας τῆς Συνθκης τῆς Λωζνης[7]. Ὅπως χαρακτηριστικ δηλώσατε, «ἡ Λωζνη δν εἶναι μι συνθκη, πο δν μπορεῖ ν συζητηθεῖ. Σ καμα περπτωση δν εἶναι ἕνα ἱερ κεμενο. Κα φυσικ θ τή συζητσουμε»[8]. Ἡ δλωση αὐτ ἀφενς ἐπιβεβαινει τήν γενικ φιλοσοφα ἀμφισβητσεων ἀπ τή μερι Σας σ θματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, κα ἀφετρου ἀναφρει ὅτι ὅλα τά μ ἱερ κεμενα ὑπκεινται σ ἀμφισβτηση. Δεδομνων τῶν ἀνωτρω, μπορεῖ κποιος ν συμπερνει ὅτι ἡ ὑποψηφιτητα τῆς χρας Σας ἦταν τελικ ἕνα μσον γι τήν ἀποκμιση οἰκονομικῶν ὠφελημτων, παρ μι αὐτβουλη ἐπιλογ γι δυτικοποηση. Ὁ προορισμς γι Σᾶς ἦταν πντα ἡ δημιουργα μιᾶς Νο-Ὀθωμανικῆς ταυττητας κα αὐτοκρατορας.
Χωρς ὑπερβολ, ἐδῶ κα 2-3 ἔτη, τό ISIS ἔχει γνει κομμτι τῆς καθημεριντητας μιᾶς τερστιας γεωγραφικῆς ἔκτασης, πο καλπτει τήν Εὐρπη, τήν Μση Ἀνατολ, μρος τῆς Ἀφρικῆς κα τῆς Ἰνδονησας. Ὑπρχει μεγλο μρος πληροφοριῶν, πο ἔρχονται ἀπ τόν διεθν Τπο, ἀλλ κα ἀπ κντρα ἀποφσεων, σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες συνεργαστκατε μ τό Ἰσλαμικ Κρτος κα τόν ISIS, προκειμνου ν ἀλλξετε πρς ὄφελς Σας τήν ἀσαντικ κατσταση στ Συρα. Ἐπιτρέψτε μας, ὅμως, νά θεωροῦμε πς ἡ παρουσα Σας στν Προεδρα τῆς γείτονος Τουρκας λειτουργεῖ μᾶλλον ἀποτρεπτικ γι τήν ἐξπλωση τοῦ  ISIS στν Τουρκα. Κι αὐτ διτι, ἐσεῖς, Ἐξοχτατε, καλλιεργεῖτε στν χρα Σας κα θλετε ν ἐπικρατσει ἀποκλειστικ κα μνον ὁ Τουρκικς παραδοσιακς Ἰσλαμισμς, ἐνῶ τό Ἰσλαμικ Κρτος κα τό ISIS καλλιεργεῖ κα θλει ν ἐπικρατσει ὁ Ἀραβικς Ἰσλαμισμς. Ἔτσι, νομζουμε ὅτι ἐξηγεῖται κα τό πρωτοχρονιτικο χτπημα-αἱματοκλισμα τοῦ ISIS στ πι δισημο club τῆς Κωνσταντινοπολης. 
Ἐξοχώτατε,
Ὅλα τά κράτη θά ἤθελαν νά ἔχουν ἕναν πολιτικό ἡγέτη, πού νά σέβεται, νά προωθεῖ, νά ἐφαρμόζει καί νά τηρεῖ τήν πατροπαρόδοτη θρησκεία τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν πολιτῶν τους. Ἀνεγείρατε ἐπί τῶν ἡμερῶν Σας 10.000 τεμένη σέ ὅλη τήν Τουρκία καί αὐτό Σᾶς τιμᾶ ἰδιαιτέρως διά τήν θεοσέβειά Σας. Αὐτό ἐσεῖς τό ἔχετε καταφέρει στή χώρα Σας. Ὡς γνήσιος Τοῦρκος Ἰσλαμιστής ἔχετε ἀποκεμαλικοποιήσει τήν Τουρκία καί τήν ἔχετε ἐπαναφέρει στήν πατροπαράδοτη πίστη τοῦ Ἰσλάμ, πρᾶγμα πού γίνεται φανερό γενικά ἀπό τήν πολιτική Σας. Ἐδῶ θά ἤθελα νά Σας πῶ ὅτι διαφωνῶ ἀπολύτως μέ τήν μή ἔκδοσι τῶν πραξικοπηματιῶν Τούρκων πού κατέφυγαν στήν Ἑλλάδα, διότι ἡ αἰτιολογία τῆς ἀπόφασης τοῦ Ἀρείου Πάγου εἶναι ἀπαράδεκτη νομικῶς διότι δέν νομιμοποιεῖται νά κρίνει μιά δημοκρατική χώρα μέλος τοῦ ΟΗΕ καί τοῦ ΝΑΤΟ ὡς ἡ γείτων Τουρκία, ὡς χώρα πού δέν εἶναι χώρα δικαίου τήν στιγμή πού ἡ ΕΕ καί ἡ Ἑλλάς ἔχουν συνυπογράψει μετά τῆς Τουρκίας σύμβαση ἐπιστροφῆς τῶν παρατύπων μεταναστῶν στήν Τουρκία ὡς «ἀσφαλῆ χώρα» καί ἑπομένως χώρα δικαίου.
Στό σημεῖο, ὅμως, αὐτό, ἐπιτρέψτε μας, Ἐξοχώτατε, νά παρατηρήσουμε ὅτι, ἐξ ἀντικειμενικῆς καί ὀρθοδόξου ἐπόψεως, ὅλα τά ἀνωτέρω κινοῦνται σέ ἐσφαλμένη κατεύθυνση. Διότι:
1) Τό Ἰσλάμ, τό ὁποῖο ἀσπάζεσθε, εἶναι τελείως ἀσυμβίβαστο μέ τήν ἀληθινή  Θεολογία, Πίστη καί Ζωή. Οἱ ἅγιοι Πατέρες καί οἱ ἅγιοι ἔνδοξοι Νεομάρτυρες τοῦ Ζῶντος Ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀπό τούς ὁσίους καί θεοφόρους πατέρες ἡμῶν Μάξιμο τόν Ὁμολογητή (6ος αἰ.) καί Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό (7ος  αἰ.), μέχρι τόν ἅγιο ἔνδοξο ὁσιομάρτυρα Νικόδημο τόν Ἁγιαννανίτη (18ος αἰ.) καί τήν ἁγία ἔνδοξο νεομάρτυρα Ἀκυλίνα (18ος αἰ.)[9], κατατάσσουν τό Ἰσλάμ στίς αἱρέσεις καί ὡς τέτοια τό ἀντιμετωπίζουν. Ὁ ὅσιος καί θεοφόρος πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, στό ἔργο του «Περί αἱρέσεων»[10], θεωρεῖ ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι λαοπλάνος θρησκεία καί πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου. «Ἔστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρατοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶν, πρόδρομος οὖσα τοῦ Ἀντιχρίστου»[11] γράφει. Δν ὑπρχει ἐλπδα σωτηρας στ Ἰσλμ.
2) Οἱ διδαχές τοῦ Ἰσλμ ἀποτελοῦν ἕνα συμπίλημα διαφόρων ἀνθρωποπαθῶν αἱρετικῶν θρησκευτικῶν παραδοχῶν, ὅπως τῆς Εἰδωλολατρίας, τοῦ Ζωροαστρισμοῦ, τοῦ Μανιχαϊσμοῦ, τοῦ Γνωστικισμοῦ, τοῦ Ἀρειανισμοῦ, τοῦ Νεστοριανισμοῦ, τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, τοῦ Ἀφθαρτοδοκητισμοῦ καί τῆς Εἰκονομαχίας[12]. Τό Ἰσλμ, ἐπηρεασμένο ἀπό τήν ἀντιχριστιανική ἰουδαϊκή καί τήν αἱρετική χριστιανική γραμματεα, ἀρνεῖται τήν Θετητα τοῦ Χριστοῦ, Τόν θεωρεῖ κτσμα, ὅπως ὁ Αἱρεσιάρχης Ἄρειος. Τόν δχεται ὡς μγα προφτη τοῦ Ἀλλχ, μικρτερο κα καττερο, ὅμως, ἀπ τόν Μωμεθ, τῆς δῆθεν σφραγῖδος τῶν προφητῶν, κτίσμα τοῦ Θεοῦ καί ἁπλό, ψιλό ἄνθρωπο. Ἀρνεῖται, ἐπσης, τόν Σταυρικ Του θνατο κα τήν Ἀνσταση, διτι τά θεωρεῖ ἀνοκεια κα βλσφημα γι ἕνα προφτη τοῦ Θεοῦ. Γι'αὐτ κα βδελσσεται τόν Τμιο Σταυρ. Ἐκ μεγλης συγχσεως ἰσχυρζεται ὅτι ἡ Μητρα τοῦ Κυρου δν εἶναι ἡ Μαρα, ἡ Κυρα Θεοτκος, ἀλλ ἡ Μαριάμ, ἡ ἀδελφ τῶν προφητῶν Μωϋσως και Ἀαρών.
3) Ὁ Μωμεθ δν εἶναι προφτης, ἀλλ ψευδοπροφτης, ἐφσον παραμνει ἀμρτυρος, δηλ. δν ὑπρχουν προγενστερες μαρτυρες-προφητεῖες γι'αὐτν, ὅπως ἀντιθέτως συμβαίνει γιά τόν Τίμιο, ἔνδοξο, Προφήτη, Πρόδρομο καί Βαπτιστή Ἰωάννη, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνς ἀποκαλεῖ εὐθύς ἐξ ἀρχῆς τόν Μάμεδ (Μωάμεθ) ψευδοπροφήτη δικαιολογημένως, ὅταν, κατά τήν ἰσλαμική παράδοση (σούνα), συνεζεύχθη ὡς 7η σύζυγό του τήν σύζυγο τοῦ υἱοθετηθέντος υἱοῦ του Ζαΐντ, σούρα τοῦ Κορανίου (Οἱ συνασπισμένες φυλές) στ. 37 καί ὡς 9η τήν ἑπταετή κορασίδα Ἀϊσά, διαπράττων, ἐκτός τῶν ἄλλων κακουργιῶν, καί τά ἐγκλήματα τῆς αἱμομιξίας καί τῆς παιδεραστίας, καί ἀποδεικνύει ὁ θεοφόρος πατήρ ὅτι συνέστησε τήν αἵρεσή του ὕστερα ἀπό μιά ἐπιφανειακή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τήν ἐπικοινωνία του μ’ ἕνα Ἀρειανό μοναχό, κατόπιν δῆθεν ὁραμάτων σέ ἡλικία σαράντα ἐτῶν μέ τήν παρότρυνσι τῆς πρώτης συζύγου του Χαντίντζα καί τοῦ Ἰουδαίου ἐξαδέλφου της Οὐάρακα καί μ’αὐτόν τόν τρόπο διέδωσε τήν ψεύτικη φήμη ὅτι ὅλ’ αὐτά, πού θέσπισε, εἶναι δῆθεν θεόσταλτα.
4) Τό βιβλο τοῦ Μωμεθ, δηλ. τό Κορνιο, δν εἶναι ἅγιο κα ἱερ, ἀλλ ψευδοβιβλο. Ὁ Ὅσιος Ἰωννης Δαμασκηνς χαρακτηρίζει ὅλα τά θεσπίσματα τοῦ Κορανου ὡς «γέλωτος ἄξια», τ ὁποῖα καθιερώθησαν μέ τόν ἱερό πλεμο, τήν βιαία ἐπιβολή καί τό ψευδές ἰδεολόγημα τῆς δῆθεν θεϊκῆς ἀποστολῆς τοῦ Μωάμεθ, ἑπτά αἰῶνες μετά τήν ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ ἀληθινοῦ Μεσσία, τοῦ Ὁποίου τό σωτηριῶδες ἔργο ἐπιδιώκει νά ἀνατρέψει μέ τίς ψευδολογίες του.
 Ἑπομένως, εἶναι πασίδηλος ὁ ἀντιτριαδισμός τοῦ Ἰσλάμ καί οἱ βλασφημίες του κατά τοῦ Θεανθρωπίνου προσώπου τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ὁποίου ἀρνεῖται τήν θεία φύση, μέ τίς ὁποῖες σαφῶς ἐπαναλαμβάνεται καί ἐπιβιώνει ἡ κατεγνωσμένη ἀντιτριαδική αἱρετική διδασκαλία τοῦ αἱρεσιάρχου Ἀρείου, ἀπό τόν κοινό ὑποβολέα Ἀρείου καί Μωάμεθ, τόν Ἀρχέκακο καί βύθιο δράκοντα, τόν Διάβολο.
5) Ἡ ἐξπλωση τοῦ Ἰσλμ ὠφελεται στ χρση πολεμικῆς βας γι τήν ἐπιβολ του, μέ μχαιρα κα φνους, σμφωνα μ τήν δογματικ ἀρχ τοῦ ἱεροῦ κα διαρκοῦς πολμου (τζιχντ) ἐναντον τῶν ἀπστων, δηλ. τῶν μ μουσουλμνων, ὁ ὁποῖος ἐφαρμόζεται στίς ἡμέρες μας μέ τίς συνεχιζόμενες ἐκκαθαρίσεις χριστιανικῶν καί ἄλλων πληθυσμῶν ἀπό τό Ἰσλάμ, πού εἶναι λάθος νά διακρίνεται σέ ριζοσπαστικό καί δῆθεν μετριοπαθές καί πού ἀποδεικνύει ὅτι δέν εἶναι θρησκεία ἀνεκτή, κατά τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο καί τίς ἀρχές τῶν Κρατῶν Δικαίου, διότι στοχοποιεῖ θανάσιμα τήν ἄρνησή της καί ἑπομένως οἱ ἔννοιες Δημοκρατία, Ἀνεξιθρησκεία καί Ἀνεκτικότητα πρός τήν ἑτερότητα εἶναι ἀσύμβατες μέ τό Ἰσλάμ.
Ἡ Πατρίδα μας, ἡ ἡρωοτόκος καί ἁγιοτόκος Ἑλλάδα, κατά τά 400 χρόνια σκλαβιᾶς ἀπό τούς ὁμοπίστους τῶν σημερινῶν ἰσλαμιστῶν, βίωσε γιὰ μισή χιλιετία τὴν δῆθεν «εἰρήνη» τοῦ Ἰσλάμ. Ὅταν τὸ Ἰσλὰμ ἑνώθηκε μὲ τὸν Τουρκικὸ σωβινισμό, ἀποτέλεσε τὸ ὀλέθριο δίδυμο γιὰ τὸ Γένος μας καὶ τοὺς ἄλλους Ὀρθοδόξους βαλκάνιους λαούς. Ἡ χώρα μας ἔχει νὰ ἐπιδείξει χιλιάδες ἐπώνυμους καὶ ἀνώνυμους ἁγίους ἐνδόξους Νεομάρτυρες καί Ἤρωες, οἱ ὁποῖοι βασανίστηκαν φρικτὰ, ἔχυσαν ποταμούς αἵματος καὶ ἔχασαν τὴ ζωή τους, ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ ἐξισλαμιστοῦν, κατ’ ἐπιταγὴ πάντοτε τοῦ Κορανίου καὶ τῆς ἰσλαμικῆς σαρία!
Κατά τήν Ὀρθόδοξο Χριστιανική Θεολογία γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀπολύτως Ἕνας ἀλλά ἡ μονάδα εἶναι τρισυπόστατη. Τά τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐκφράζουν τόν τρόπον τῆς αἰώνιας καί ἀναλλοίωτης ὑπάρξεως τοῦ Ἑνός καί μόνου Θεοῦ. Μία καί μόνη εἶναι ἡ οὐσία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἔχει τρεῖς ὑποστάσεις, δηλαδή τρία πρόσωπα. Τά πρόσωπα βεβαίως διακρίνονται μεταξύ τους, ἀλλά ἡ διάκριση δέν σημαίνει διαίρεση κατά τά πρότυπα τῆς κτιστῆς πραγματικότητας. Τά πρόσωπα κοινωνοῦν σύμφωνα μέ τήν ταυτότητα τῆς μίας οὐσίας καί ἔχουν μαζί καί χωριστά τό πλήρωμα τῆς θεότητας πλήν τοῦ αἰτίου, γιατί μοναδικό αἴτιο τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ὁ Θεός Πατέρας. Γι’ αὐτό κάθε πρόσωπο εἶναι ὁλόκληρος ὁ Θεός καί δέν ἔχουμε τρεῖς Θεούς ἀλλά Ἕναν ἀπολύτως. Οὐσία καί φύση τοῦ Θεοῦ εἶναι ταυτόσημες, σημαίνουν τόν Ἕνα καί μόνο Θεό. Πρόσωπο καί ὑπόσταση εἶναι πάλι ταυτόσημες ἔννοιες, σημαίνουν τήν ἰδιαιτερότητα ὡς ἀτομικότητα. Συνεπῶς οἱ τρεῖς ὑποστάσεις ὑπάρχουν αἰωνίως καί συναϊδίως στήν ἔκφανση τῆς μίας οὐσίας. Αὐτός εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός τρόπος τῆς αἰώνιας ἀκατάλυπτης καί ἀναλλοίωτης ὑπάρξεως τοῦ ἑνός καί μόνου Θεοῦ. Στήν ἀΐδια αὐτή σχέση τῶν τριῶν προσώπων, μοναδικό αἴτιο εἶναι ὁ Θεός Πατέρας. Ὁ ἀποκαλυφθείς ἀληθινός Θεός εἶναι μονάδα τρισυπόστατη, κατά τήν οὐσία του εἶναι ἀόρατος καί ἀκατάληπτος καί ἐπέκεινα πάντων. Ὡστόσο καθίσταται ὁρατός καί καταληπτός διά μέσου τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν του, ἀπό τίς ὁποῖες προέρχεται ὅλος ὁ κτιστός ὑλικός καί πνευματικός κόσμος. Ἑπομένως ὅ,τι γνωρίζομεν γιά τόν Θεόν δέν εἶναι ἡ οὐσία του ἀλλά οἱ ἄκτιστες ἐνέργειές Του πού ἀποκαλύπτονται στή δημιουργία καί δίνουν οὐσία καί ὑπόσταση στά πάντα. Διά μέσου τοῦ δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Αἰωνίου καί Ἀσάρκου Λόγου, πού ἐνανθρώπισε σέ μία δεδομένη ἱστορική στιγμή καί ἔγινε καί τέλειος ἄνθρωπος καί ἔνσαρκος Λόγος, κατανοοῦμε τό μυστήριο τῆς Δημιουργίας καί γινόμαστε κατ’ υἱοθεσίαν κοινωνοί καί μέτοχοι τῆς Θεότητος.
Τό Κοράνιον, ἱερόν βιβλίον τοῦ Μουσουλμανισμοῦ, ἀποτελεῖ γιά τούς Μουσουλμάνους τήν ἀληθινή ἀποκάλυψη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τήν τελευταῖα ἔκδοση τοῦ αἰωνίου Ἀρχετύπου  πού συνιστᾶ τό ἀσφαλές κριτήριο γιά τήν ἀλήθεια τῶν Γραφῶν πού προηγήθηκαν δηλ. τόσον τῆς «Τορά» Πεντατεύχου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῶν Ψαλμῶν, ὅσον καί τοῦ «Ἰντζίλ» – Εὐαγγελίου καί πού ἐπικυρώνει ἤ ἀπορρίπτει τήν αὐθεντικότητα τῆς διδασκαλίας τους δέν ἀποδέχεται τήν πίστιν εἰς τήν Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τῆς σούρας (Ἡ Τράπεζα 5:19) «Ἄπιστοι εἰσίν οἱ λέγοντες ὅτι ὁ Μεσσίας Υἱός τῆς Μαριάμ εἶναι Θεός. Εἰπέ αὐτοῖς, τίς δύναται νά ἀναχαιτίσῃ τόν Θεόν ἐάν θελήσῃ νά καταστρέψῃ τόν Μεσσίαν Υἱόν τῆς Μαριάμ καί τήν μητέραν αὐτοῦ καί πάντα τά ἐπί τῆς γῆς ὄντα;» ἀπορρίπτει ὡσαύτως τήν πίστιν εἰς τήν πατρότητα τοῦ Θεοῦ, διότι ἀφελῶς συνδέεται αὕτη μετ’ ἀποδοχῆς συζύγου καί τέκνων καί βεβαίως τήν πίστιν εἰς τήν Ἁγίαν Τριάδα, διά τῆς σούρας τοῦ Κορανίου: (Αἱ γυναῖκες 4:169) «Πιστεύετε ὅθεν εἰς τόν Θεόν καί εἰς τούς ἀποστόλους Αὐτοῦ καί μή λέγετε ὅτι ὑπάρχει Τριάς. Παύσατε λέγοντες τοῦτο καί θά ὠφεληθῆτε διότι εἷς εἶναι μόνον ὁ Θεός. Δεδοξασμένον εἴη τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, οὗτος δέν ἔχει Υἱόν. Τά ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἄνω καί τά ἐν τῇ γῇ κάτω εἰς Αὐτόν ἀνήκουσι μόνον. Ἡ προστασία αὐτοῦ εἶναι ἐπαρκής»., ἀπορρίπτει ὡσαύτως τήν σταύρωσιν καί τήν ἀνάστασιν τοῦ ἀληθοῦς Θεοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τή σούρα τοῦ Κορανίου (Αἱ γυναῖκες 4:156): «Καί εἶπον ἡμεῖς ἐφονεύσαμεν τόν Μεσσίαν Ἰησοῦν, Υἱόν τῆς Μαριάμ τόν Ἀπόστολον τοῦ Θεοῦ. Οὐχί δέν ἐφόνευσαν, δέν ἐσταύρωσαν αὐτόν ἀλλά ἕτερον τινά ὅμοιον αὐτῷ. Οἱ δέ συζητήσαντες ἐπί τοῦ ἀντικειμένου τούτου, ἔμειναν αὐτοί οἱ ἴδιοι ἐν τῇ ἀμφιβολίᾳ, δέν ἦσαν βέβαιοι περί τούτου ἀλλά κατά εἰκασίαν. Ἀληθῶς οὗτοι δέν ἐφόνευσαν αὐτόν ἀλλ’ ὁ Θεός ἐν τῇ ἰσχύι καί σοφίᾳ αὐτοῦ μετεκαλέσατο αὐτόν», εἰσαγάγει γεώδεις, χωματένιες σαρκικές ἠδονές στόν Παράδεισο μέ τήν σούρα τοῦ Κορανίου (Αἱ γυναῖκες 4:60) «ὁ πιστεύων καί πράττων τό ἀγαθόν εἰσελεύσεται εἰς κήπους περιρύτους ὑπό ρυάκων, ἐκεῖ θά μένει αἰωνίως, ἐκεῖ θά εὕρη γυναίκας ἀσπίλους καί εὐάρεστον σκιάν» καί θεσπίζει τό ἔγκλημα καί τό φόνο καί τήν ἐπιβολή τῆς βίας σάν πρακτικές διαδόσεως τῆς δῆθεν ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ μέ τήν σούρα τοῦ Κορανίου (Ἡ μετάνοια 9:5) «Ὅταν παρέλθωσι οἱ ἱεροί μῆνες τότε φονεύετε τούς πολυθεϊστάς ὅπου ἄν συναντήσητε, ζωγρεῖτε πολιορκοῦντες καί ἐνεδρεύοντες αὐτούς», καθώς καί μέ τή σούρα (Ὁ Μωάμεθ 47:4-10) «Ὁπόταν συναντᾶτε τούς ἀπίστους φονεύετε καί κατασφάζετε, συγκρατοῦντες στερρῶς τά δεσμά τοῦ αἰχμαλώτου. Μετά δέ τήν κατάπαυση τῆς μάχης ἄφετε ἐαυτόν ἐλεύθερον ἤ ἀνταλλάξατε ἀντί λύτρων. Πράττετε οὕτως ἐάν ἐβούλετο ὁ Θεός θά ἐθριάμβευε ὁ ἴδιος ἐπ’ αὐτῶν ἀλλά ὑποβάλλει ὑμᾶς εἰς τόν πόλεμον διά νά δοκιμάσει ὑμᾶς διά τῶν δέ ... ὅσοι πιστοί ἐάν συνδράμετε τόν Θεόν εἰς τήν μάχην Αὐτοῦ κατά τῶν ἀπίστων καί ὁ Θεός θά συνδράμει ὑμᾶς κατευθύνων τά ὑμέτερα διαβήματα».
Παρά ὅμως τά ἀνωτέρω στό Κοράνιον περιγράφεται καί ἀναγγέλεται ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί ἡ γέννησις τοῦ Λυτρωτοῦ καί Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τήν σούρα: (Ἡ Μαριάμ 19:16-29) «Ὦ  Μωάμεθ πραγματεύθητι ἐν τῷ Κορανίῳ περί τῆς Μαριάμ. Πῶς αὕτη ἀπεσύρθη τοῦ οἴκου της, πρός τό ἀνατολικόν μέρος. Ἐκαλύφθη διά πέπλου, ὅστις ἀπέκρυψεν αὐτήν ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν των. Καταπέμψαμεν αὐτῇ τό Πνεῦμα ἡμῶν, ὅπερ ἐνώπιόν της ἔλαβεν ἀνθρωπίνην μορφήν. Αὕτη δέ εἶπεν: Ζητῶ καταφύγιον παρά τοῦ Οἰκτίρμονος ἐναντίον σου ἐάν φοβεῖσαι αὐτόν. Οὗτος δέ ἀπεκρίθη. Ἐγώ εἰμί ἀπόστολος τοῦ Κυρίου σου πεμφθείς πρός σε ὅπως σοί δώσω υἱόν ἅγιον. Πῶς τοῦτο προσέθηκεν αὕτη ἐνῶ ἄνδρα οὐ γινώσκω καί ἐνῶ οὐκ εἰμί ἀκόλαστος. Ὁ δέ ἀπεκρίθη οὕτω γεννήσεται ὁ Κύριος σου εἶπεν τοῦτο δι’ ἐμέ εἶναι εὔκολον. Ἔστε δέ σημεῖον τοῖς ἀνθρώποις καί τεκμήριον τῆς ἡμετέρας μακροθυμίας. Τό θέσπισμα ἀπηγγέλθη ἤδη. Συνέλαβεν υἱόν καί ἀπεσύρθη εἰς μεμακρυσμένον μέρος κατέλαβον δέ αὐτήν αἱ ὀδύναι τοῦ τοκετοῦ πλησίον δένδρου φοινίκων... Καί ἐπορεύθη εἰς τόν οἶκον αὐτῆς φέρουσα εἰς τούς βραχίονας τό υἱόν της. Μαριάμ παράδοξον ἔργον ἔπραξας». Σέ ἄλλη σούρα (Ἡ Τράπεζα 5:116-117) τοῦ Κορανίου γίνεται δεκτόν τό κατ’ ἐξοχήν προφητικόν ἀξίωμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἀπονέμονται σέ Αὐτόν τίτλοι, πού δέν ἀποδίδονται ἀπό τό Κοράνιον στόν ἴδιον τόν Μωάμεθ: «Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς: Πῶς ἠδυνάμην νά εἴπω ... Σύ ἔγνως τά ἐν τῷ μυχῷ τῆς καρδίας μου... ἐγώ δέν ἐδίδαξα αὐτοῖς ἤ τάς ἐντολάς σου. Λατρεύετε τόν Θεόν τόν Κύριον ἐμοῦ τε καί ἡμῶν. Ἐν ὅσῳ διέμενον ἐπί τῆς γῆς ἠδυνάμην νά μαρτυρήσω περί αὐτῶν, νῦν ὅμως ἀνεκλίθην παρά σοῦ. Σύ αὐτός ἐώρας τά πάντα καί εἶ μάρτυς πάντων». Στήν σούρα (Ἡ Βοῦς 2:81) ἀναφέρεται τό Κοράνιον στόν Ἰησοῦν Χριστόν μέ τούς λόγους «Παρέσχομεν τῷ Ἰησοῦ Υἱῷ τῆς Μαριάμ σημεῖα προφανῆ τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ ἐνισχύσαντες αὐτόν διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Δέν ἀποκαλεῖται στό Κοράνιον ὁ Ἰησοῦς Χριστός μόνον «Προφήτης καί Ἀπόστολος», ἀλλά ἀκόμη «Μεσσίας», «Λόγος Θεοῦ», θεωρεῖται «Νεός Ἀδάμ» διότι ἐγεννήθη κατά ἰδιαίτερον ὑπερφυσικόν τρόπον καί ὄχι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι. Στήν σούρα τοῦ Κορανίου (Αἱ γυναῖκες 4:169) διακηρύσσεται «Ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς Υἱός τῆς Μαριάμ, Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ καί ὁ Λόγος Αὐτοῦ». Τό ἀνακαινιστικόν ἔργον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ περιγράφεται στό Κοράνιον μέ τρόπον διθυραμβικόν στήν σούρα (Ὁ οἶκος Ἐμράν 3:40-42,43) ὅπου ἀναφέρεται «Ὁ Μεσσίας θά κληθῇ Ἰησοῦς υἱός τῆς Μαριάμ ἔνδοξος ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ καί ἐν τῷ μέλλοντι καί εἷς ἐκ τοῦ οἶκου τοῦ Κυρίου. Θά διδάξει τούς ἀνθρώπους ἀπό τῆς βρεφικῆς αὐτοῦ ἡλικίας καί εἶτα γενόμενος ἀνήρ. Ἔσεται δέ ἐκ τῶν ἐναρέτων... καί θά διδάξῃ τήν βίβλον, τήν σοφίαν, τήν Πεντάτευχον καί τό Εὐαγγέλιον. Ὁ Ἰησοῦς ἔσται ὁ ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ πρός τούς υἱούς Ἰσραήλ καί θά εἴπη πρός αὐτούς. Ἔρχομαι πρός ὑμᾶς διά τῶν σημείων τοῦ Κυρίου ἡμῶν. Θά σχηματίσω ἀπό χοῦν πτηνόν, θά ἐμφυσήσω εἰς αὐτό διά τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ, θά λάβῃ ζωήν. Θά θεραπεύσω τόν ἐκ γενετῆς τυφλόν καί τόν λεπρόν, θά ἀναστήσω νεκρούς διά τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ καί θά εἴπω ὑμῖν ὅτι ἐφάγετε καί ὅ,τι κρατεῖτε κρυπτόν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἡμῶν. Ταῦτα πάντα ἔσονται θαύματα δι’ ὑμᾶς ἐάν εἶσθε πιστοί». Τά ἴδια ἐπαναλαμβάνονται καί στήν σούραν (Ἡ Τράπεζα 5:109-111). Σέ πολλά σημεῖα τοῦ Κορανίου τονίζεται ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐγεννήθη κατά τρόπον ὑπερφυσικόν ἐκ τῆς Παρθένου Μαριάμ καί τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ. Οὐδαμοῦ ἀναφέρεται σάν υἱός ἀνδρός τινός, ὅπως συνήθιζαν οἱ Ἄραβες ἀλλά πάντοτε ὡς ὁ Ἰησοῦς ὁ Υἱός τῆς Μαριάμ, ὁ ὁποῖος ἀπό τοῦ βρεφικοῦ ἤδη λίκνου κατέχει σοφίαν, ὁμιλεῖ, ἀναγγέλει τό ἔργον Του, βεβαιώνει τήν ἁγνότητα τῆς Μητρός Του. Στή σούρα (Ἡ Μαριάμ 19:30-32) ἀναφέρονται «Ἡ Μαριάμ ἔνευσε πρός αὐτούς ἵνα ἐρωτήσωσι τό βρέφος. Πῶς ἠρώτησαν δύναται νά λαλήσῃ πρός ἡμᾶς τό βρέφος κείμενον ἔτι ἐν τῷ λίκνῳ; Εἰμί δοῦλος τοῦ Θεοῦ εἶπεν τό βρέφος, ὁ Κύριος μοι ἐδώρησεν τήν βίβλον ποιήσας με προφήτην». Στό Κοράνιον ὁ Μωάμεθ γνωρίζει καί σέβεται τήν ὑπέροχον θαυματουργικήν δύναμιν τοῦ Μεσσίου. Ἀναφέρει θεραπεῖες ἀσθενῶν, καθαρισμόν λεπρῶν, ἀνάστασιν νεκρῶν καί ἀκόμη θαύματα τά ὁποία μνημονεύονται ἀπό τά ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια. Ἰδιαιτέρα ἔμφασις δίδεται στό θαῦμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τοῦ ὁποίου διέθερεψε τούς πεντάκις χιλίους ἄνδρας στήν ἔρημον. Στή σούρα (Ἡ Τράπεζα 5:112-115) ἀναφέρεται: «Εἶπον οἱ μαθηταί πρός τόν Ἰησοῦν, Υἱέ τῆς Μαριάμ δύναται ὁ Κύριός Σου νά καταβιβάσῃ ἡμῖν ἐξ οὐρανοῦ Τράπεζα πλήρη ἐδεσμάτων; καί ὁ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη φοβήθητε τόν Θεόν ἐάν εἶσθε εὐσεβεῖς. Ἐπιθυμοῦμεν εἶπον οἱ μαθηταί παρακαθήσαντες νά εὐωχηθῶμεν ἐπ’ αὐτῆς καί τότε στερεωθήσεται ἡ καρδία ἡμῶν, θά γνωρίσωμεν ὅτι ἐδίδαξας ἡμῖν τήν ἀλήθειαν καί ἐσόμεθα ὁμολογηταί σου. Καί ὁ Ἰησοῦς Υἱός τῆς Μαριάμ δεηθείς πρός τόν Θεόν εἶπε: Κύριε καί Θεέ μου καταβίβασον ἐξ οὐρανοῦ Τράπεζα πρός εὐωχίαν τοῦ πρώτου καί τοῦ τελευταίου ἡμῶν καί αὕτη ἔστω ὡς τεκμήριον τῆς σῆς παντοδυναμίας. Διάθρεψον ἡμᾶς Σύ ὁ ἄριστος τῶν διατροφέων. Εἶπεν ὁ Θεός: Θά καταβιβάσω αὐτήν πρός ὑμᾶς πλήν οὐαί εἰς τόν μή πιστεύοντα εἰς τό θαῦμα τοῦτο».
Σέ δέκα τρία κεφάλαια ἀναφέρεται ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος Μαρία μέ ἐξόχως τιμητικόν τρόπον σάν ἄσπιλος παρθένος στήν σούραν (Οἱ Προφῆται 21:91), «εἰς δέ τήν Ἄσπιλον Παρθένον ἐνεφυσήσαμεν τό Πνεῦμα ἡμῶν», σάν ἐνάρετος μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ στήν σούραν (Ἡ Τράπεζα 5:79) «ἡ δέ μήτηρ αὐτοῦ (Μεσσίου) ἦτο ἐνάρετος» σάν Ἁγνή πάσης κηλίδος μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν, στήν σούρα (Ὁ οἶκος Ἐμράν 3:37) «Καί εἶπεν ὁ ἄγγελος Μαριάμ ὁ Κύριος σου ἐξέλεξέ σε καί ἐτήρησέ σε ἁγνήν πάσης κηλίδος μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν».
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνωτέρω ἐνδεικτικῶς ἀναφερομένων σημείων τοῦ Κορανίου παραθέτομεν τό κήρυγμα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου πού προηγήθη ἕξ (6) ὁλοκλήρους αἰῶνες τῆς ἐμφανίσεως τοῦ ἄραβος ἐμπόρου Μωάμεθ ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη τό ἔτος 570 μΧ στή Μέκκα τῆς Ἀραβικῆς χερσονήσου, υἱός τοῦ Ἀμπνταλάχ καί τῆς Ἄμινα Μπίντ Οὐαχάμπ ἀπό τήν φυλή τῶν Κουραϊσιτῶν πού ἀνῆκε στήν οἰκογένεια τῶν Χασιμιτῶν καί πού ὀρφανός ἀνετράφη ἀπό τόν πάππον του Ἀμπντούλμουτταλίμπ καί τόν θεῖον του Ἀμπού Ταλίμπ καί 25ετής ὤν συνεζεύχθη τήν 40χρονη χήρα Χαντίτζα καί ἄλλας ὀκτώ (8) ἐπισήμους γυναίκας, μετά τόν θάνατόν της καί πού ἄρχισε νά κηρύττει τό 610 μΧ σέ ἡλικία 40 ἐτῶν ἔχων πολλάς ἀμφιβολίας διά τό ἔργον αὐτό. Τό κήρυγμα λοιπόν τοῦ διακηρυσσομένου καί ἀπό τόν Μωάμεθ σάν Μεσσίου δηλ. ἀπεσταλμένου τοῦ Θεοῦ πού προανήγγειλαν ὅλοι οἱ Προφῆται τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐντελῶς ἀντίθετον μέ ὅ,τι ὁ Μωάμεθ συνέλαβε σάν ἰδέα περί τοῦ ἑνός καί ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τήν διεκήρυξε.
Παραθέτομεν τρία μόνο νδεικτικά σημεα πό τό πειρο πλθος πού πάρχει: Α. «Ε γαπτε τούς γαπντας μς, ποία μν χάρις στί; καί γάρ ο μαρτωλοί τούς γαπντας ατούς γαπσι. καί άν γαθοποιτε τούς γαθοποιοντας μς, ποία μν χάρις στί; καί γάρ ο μαρτωλοί τό ατό ποιοσι. καί άν δανείζητε παρ’ν λπίζετε πολαβεν, ποία μν χάρις στί; καί γάρ ο μαρτωλοί μαρτωλος δανείζουσι να πολάβωσι τά σα. πλήν γαπτε τούς χθρούς μν καί γαθοποιετε καί δανείζετε μηδέν πελπίζοντες, καί σται μισθός μν πολύς, καί σεσθε υοί ψίστου, τι ατός χρηστός στιν πί τούς χαρίστους καί πονηρούς. Γίνεσθε ον οκτίρμονες, καθώς καί πατήρ μν οκτίρμων στί». (Λουκ. 6,36) Β. «Ο περ τοτων δ ρωτ μνον, λλ κα περ τν πιστευντων δι το λγου ατν ες μ, να πντες ν σιν, καθς σ, πτερ, ν μο κγ ν σο, να κα ατο ν μν σιν, να κσμος πιστεσ τι σ με πστειλας. κγ τν δξαν ν δδωκς μοι δδωκα ατος, να σιν ν καθς μες ν σμν, γ ν ατος κα σ ν μο, να σιν τετελειωμνοι ες ν, κα να γινσκ κσμος τι σ με πστειλας κα γπησας ατος καθς μ γπησας. Πτερ, ος δδωκς μοι, θλω να που εμ γ κκενοι σι μετ' μο, να θεωρσιν τν δξαν τν μν ν δδωκς μοι, τι γπησς με πρ καταβολς κσμου. πτερ δκαιε, κα κσμος σε οκ γνω, γ δ σε γνων, κα οτοι γνωσαν τι σ με πστειλας, κα γνρισα ατος τ νομ σου κα γνωρσω, να γπη ν γπησς με ν ατος κγ ν ατος» (ωαν. 17,20-26) Γ. «Πλανσθε μ εδτες τς γραφς μηδ τν δναμιν το Θεο· ν γρ τ ναστσει οτε γαμοσιν οτε κγαμζονται, λλ' ς γγελοι Θεο ν οραν εσι.» (Ματθ. 22,29-30) λόκληρο τό Εαγγέλιον ποκαλύπτει τήν πατρική σχέση το Θεο μέ τόν νθρωπο καί καλε τόν νθρωπο χι νά ποταγ στόν Θεόν λλά νά νωθ μέ τήν θεία του φύση καί νά γίν Θεός καί νθρωπος κατά χάριν. Τό κήρυγμα το Μεσσίου δέν φοροσε σφαλς μόνο τούς βραίους λλά λο τό νθρώπινον γένος κατά τόν λόγον Ατο πρός τούς μαθητάς Του: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά θνη βαπτίζοντες ατούς ες τό νομα το Πατρός καί το Υο καί το γίου Πνεύματος διδάσκοντες ατος τηρεν πάντα σα νετειλάμην μν. Καί δού γώ μεθ’ μν εμί πάσας τάς μέρας τς ζως μν ως τς συντελείας το αἰῶνος» (Ματθ. 28, 19-20). Τό Εαγγέλιο το ησο Χριστο δέν ρθε νά καταργήσ τόν Μωσαϊκόν Νόμον καί τούς Προφήτας λλά νά τούς συμπληρώσ καί εναι μόνη καί πλήρης γιά τόν Θεόν, τόν κόσμον καί τόν νθρωπον λήθεια ποία πεδείχθη καί σφραγίσθη χι μέ τό κήρυγμα τν ποστόλων καί μαθητν το Χριστο μόνον, λλά μέ τό αμα καί τό μαρτύριον τους. Διότι τά ληθινά παιδιά το ληθινο Θεο οδέποτε πεβλήθησαν μέ τήν βία καί τήν μάχαιρα καί τόν θάνατο τν λλων λλά μέ τό θαμα καί τήν προσωπική τους θυσία. Τό ληθές κήρυγμα λοιπόν το Χριστο, το Μεσσίου βεβαιοται μέ τήν μαρτυρία καί τό μαρτύριο πί τρες λοκλήρους αἰῶνες τν ποστόλων, τν Πατέρων τς κκλησίας καί 11.000.000 περίπου σφαγιασθέντων κατακρεουργηθέντων καί καέντων μαρτύρων καί γίων Της καί πομένως γείρεται κατόπιν λων τν νωτέρω τό μείλικτο ρώτημα: Ποος λέγει τήν λήθειαν; ησος Χριστός, Θεάνθρωπος, πού γεννήθη στόν κόσμον ατόν περφυσικς, διά το Πνεύματος το Θεο καί χι κατά τήν φυσικήν δόν τν νθρώπων πως ποδεικνύεται καί διά τς παραθέσεως τν νωτέρω σουρν τι ποδέχεται καί διακηρύσσει πλήρως καί Μωάμεθ στό Κοράνιόν του, καί το ποίου ησο Χριστο τό κήρυγμα ποτελε συμπλήρωσιν καί λοκλήρωσιν τς ες τούς Προφήτας τς Παλαις Διαθήκης γενομένης πό το Θεο ποκαλύψεως, δέ Λόγος Του καί ἡ Ἀνάστασίς Του μς δίδεται ψευδής διά τν μέ τόν θάνατο τους μαρτυρησάντων τήν λήθειαν λόγος καί ο πεποιθήσεις νός κοινο νθρώπου το ραβα μπόρου Μωάμεθ υο το μπνταλάχ καί τς μινα Μπίντ Οαχάμπ, πού ζησε ξακόσια χρόνια μετά τόν ησον Χριστόν καί πού γεννήθηκε πως λοι ο νθρωποι γεννιονται κατά φύσιν καί πέθανε καί τάφηκε καί πού νατρέπουν πλήρως καί οσιαστικς λον τό περιεχόμενον τς ποκαλύψεως το Θεο διά τν προφητν καί το νσαρκωθέντος, σταυρωθέντος καί ναστάντος Υο Του, Κυρίου μν ησο Χριστο; ταν ληφθ πιπροσθέτως τι Μωάμεθ π’ οδενός προφητεύθη διότι σχυρισμός του στή σούρα το Κορανίου (Πολεμική παράταξη 61:6) « δέ ησοῦς Υός τς Μαριάμ επε πρός τόν λαόν ατο υοί σραήλ γώ εμί πόστολος το Θεο πεμφθείς πρός μς πως κυρώσω τήν πρό μο ποσταλεσαν Πεντάτευχον καί εαγγελίσωμαι μν τήν λευσιν τέρου ποστόλου μετ’ μέ ο τό νομα χμέτ» καθώς καί θέσις τν Μουσουλμάνων ρμηνευτν τι δθεν στό Εαγγελικό δάφιο ω. 16, 7 «άν μή πέλθω Παράκλητος οκ λεύσεται πρός μς, άν δέ πορευθ πέμψω ατόν πρός μς» πρχε ρχικά λέξις περικλυτός καί χι Παράκλητος ποία σημαίνει νδοξος καί εναι συνώνυμος τς κορανικς λέξεως χμέτ εναι ντελς νάξια ντικρούσεως διότι προσκρούουν στήν πί ξι αἰῶνες μέχρι τς μφανίσεως τς δθεν ποκαλύψεως το Κορανίου, χριστιανική πίστη, Οκουμενικές Συνόδους, θεολογία, συγγραφική δραστηριότητα, παγχριστιανική πεποίθηση καί πιστήμη καί μάλιστα στήν κοινή λογική διότι εναι ντελς διανόητο νά νέμενε Θεός ξι λοκλήρους αἰῶνες πό τήν περφυσική νσάρκωση, δράση καί παρουσία το Μεσσίου καί νάληψή του στούς ορανούς γιά νά ποστείλει τήν δθεν σφραγίδα πάντων τν προφητν δηλαδή τόν κοινόν νθρωπον Μωάμεθ. ντιθέτως ληθινός Παράκλητος, τό τρίτο πρόσωπο τς γίας Τριάδος, τό Πανάγιον Πνεμα πεφοίτησε πενήντα μέρες μετά τήν νάσταση το Χριστο καί δέκα μετά τήν νάληψη Του στούς μαθητάς καί ποστόλους Του δρύοντας τήν κκλησία Του πού εναι τό σμα Του μέ κενον κεφαλή, νδυναμώνοντας τούς κρυβομένους καί τρομοκρατημένους μαθητάς το Χριστο γιά νά κηρύξουν σέ λο τόν κόσμο τό Εαγγέλιο τς υοθεσίας το νθρώπου πό τό Θεό Πατέρα καί νά διαφορήσουν γιά τήν προσωπική τους τύχη καί γιά τά τρομακτικά βάσανα καί τελικά τόν μαρτυρικό καί πώδυνο θάνατο, πού θά «κέρδιζαν» πό λη ατή τήν πνευματική προσπάθεια. ταν ληφθ πίσης π’ ψιν τι Μωάμεθ κατά τά νωτέρω πέβαλε τήν θρησκεία του μέ τήν βία, τόν θάνατο καί τήν ξουσία καί τό κυριώτερον άν σαν ληθες ο δθεν ποκαλύψεις πού γένοντο σέ ατόν πό τόν φερομένον σάν ρχάγγελον Γαβριήλ, θά πρεπε Θεός νά εναι ντελς παράφρων, φ’ σον λλα κήρυσε καί πεκάλυπτε πί αἰῶνες στό νθρώπινον γένος καί ξακόσια χρόνια μετά τήν τελευταίαν του ποκάλυψιν «μετέβαλε γνώμην» καί λλαξε ιζηδόν τήν περί το αυτο του γνωστοποίηση. πειδή μως ατό εναι βλασφημία καί βρις κατά το ληθινο Θεο, ποος πως τό μεγαλειδες σύμπαν, «τό ργον τν χειρν Του» ποδεικνύει μέ τήν περμαθηματικήν κρίβειαν τν δισεκατομμυρίων γαλαξιακν σχηματισμν εναι Ἡ πανσοφία, εναι Ἡ πόλυτος λήθεια, εναι Ἡ πόλυτος γάπη, λογικς  εναι ντελς  δύνατον νά χει συμβε καί κατά λογική κολουθία τό συμπέρασμα πού ξάγεται εχερς εναι, τι κοινός νθρωπος Μωάμεθ διεμόρφωσε ξακόσια χρόνια μετά τήν λοκλήρωση τς Θείας ποκαλύψεως ξ δίας πρωτοβουλίας, σκέψεως καί ντιλήψεως τό θρησκευτικό του σύστημα πού ποτελε συμπίλημα ρχαίων ραβικν θρησκευτικν δοξασιν ουδαϊκν καί χριστιανικν ντιλήψεων καί τό χρησιμοποίησε γιά νά συνενώσει τίς ραβικές φυλές τς ποχς του καί γιά νά δημιουργήσει τό θεοκρατικό, γεμονικό του καθεστώς, κατακτώντας τήν ξουσία καί δημιουργώντας κράτος.
Ὡς ἐκ τούτων ὁ Μουσουλμανισμός ἀποτελεῖ βαθυτάτη πλάνη καί ἡ θρησκευτική παραδοχή αὐτοῦ δέν ἀποτελεῖ ἀποκάλυψη τοῦ ζῶντος Θεοῦ ἀλλά ἀνθρωποπαθές κατασκεύασμα πού οὐδεμία σχέση ἔχει μέ τήν ἀλήθεια τοῦ ἀποκαλυφθέντος στήν Παλαιά Διαθήκη Δημιουργοῦ τοῦ σύμπαντος κόσμου Ἑνός καί μοναδικοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ, στούς γενάρχες τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακώβ καί ἐξαιρέτως στόν Προφήτη Μωϋσῆ καί κατά τήν Καινή Διαθήκη ἐνσαρκωθέντος ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Λόγου Αὐτοῦ σέ ἐκπλήρωση τῶν ἀνά τούς αἰώνας προφητειῶν γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ἐξοχώτατε, ἐπιτρέψατέ μου νά Σᾶς σημειώσω ἐπιπροσθέτως:
Α) Τὸ Κοράνιο.
Ἀρχίζω μὲ τὸ ἂν τὸ Κοράνιο εἶναι λόγος τοῦ Θεοῦ, ἢ λόγος τοῦ Σατανᾶ. Τὸ Κοράνιο μαζὶ μὲ τὸ πρόσωπο τοῦ Μωάμεθ εἶναι οἱ δύο στύλοι, πάνω στοὺς ὁποίους στηρίζεται ὅλο τὸ οἰκοδόμημα τοῦ Ἰσλάμ, εἶναι οἱ δύο κύριοι ἄξονες, γύρω ἀπὸ τοὺς ὁποίους περιστρέφεται ὅλη ἡ θρησκευτικότητα τῶν Μουσουλμάνων. Γιὰ τοὺς Μουσουλμάνους τὸ Κοράνιο συνοψίζει ὅλη τὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλάμ, εἶναι ἡ πεμπτουσία τοῦ Ἰσλάμ,  εἶναι ὅ,τι τὸ Εὐαγγέλιο γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς καὶ ὅ,τι ἡ Τορὰ καὶ τὸ Ταλμοὺδ γιὰ τοὺς Ἑβραίους. Ἕνα βασικότατο ἐρώτημα σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τῆς ἀπὸ Θεοῦ, ἢ μή, προελεύσεως τοῦ Κορανίου θέτει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός,ὁ ὁποῖος παρατηρεῖ: «Καὶ τὶς ἐστὶν ὁ μαρτυρῶν, ὅτι γραφὴν αὐτῶ δέδωκεν ὁ Θεός; …οὐδὲ παρόντων ὑμῶν ὁ Θεὸς ὡς τῷ Μωϋσῆ βλέποντος τοῦ λαοῦ, καπνιζομένου ὅρους δέδωκε τὸν νόμον, κακείνω τὴν γραφὴν ἢν φατὲ παρέσχεν, ἴνα καὶ ὑμεῖς τὸ βέβαιον ἔχητε; […] Καὶ Ἀποκρίνονται ὅτι ἐν ὅσῳ κοιμᾶται κατέβη ἡ γραφὴ ἐπάνω αὐτοῦ. Καὶ τὸ γελοιῶδες πρὸς αὐτοὺς λέγομεν ἡμεῖς. Ὅτι λοιπὸν ἐπειδὴ κοιμώμενος, (ὁ Μωάμεθ),ἐδέξατο τὴν γραφὴν. καὶ οὐκ ἤσθετο τῆς ἐνεργείας, εἰς αὐτὸν ἐπληρώθη τὸ τῆς δημώδους παροιμίας ‘ὀνείρατα μοί λέγεις’, ἢ ‘ὀνειροπολεῖ καθεύδων’» .Μεταφράζω: Ποιὸς μαρτυρεῖ, ὅτι ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν Μωάμεθ τὴν γραφὴν αὐτήν; (δηλαδὴ τὸ Κοράνιο;). Πῶς ὁ Θεὸς δὲν ἔδωσε τὴν γραφὴ αὐτὴ παρόντων ὑμῶν, ἢ ἔστω ἐνώπιον κάποιων ἀξιοπίστων μαρτύρων, ὥστε νὰ εἶστε καὶ ἐσεῖς βέβαιοι γιὰ τὴν ἀπὸ Θεοῦ προέλευσή της, ὅπως αὐτὸ συνέβη στὴν περίπτωση τοῦ Μωϋσέως, ὁ ὁποῖος παρέλαβε τὸν νόμο παρόντος καὶ βλέποντος τοῦ λαοῦ, καθ’ ὅν χρόνον τὸ ὅρος (Σινᾶ) καπνιζόταν; Καὶ αὐτοὶ (οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἰσλὰμ) ἀποκρίνονται, ὅτι τὴν παρέλαβε τὴν ὥρα ποὺ ὁ Μωάμεθ κοιμόταν. Ἀφοῦ λοιπὸν αὐτοὶ ἐπικαλοῦνται τὸ ἀστεῖο αὐτὸ ἐπιχείρημα καὶ ἐμεῖς (οἱ χριστιανοὶ) ἀπαντοῦμε σ’ αὐτοὺς καὶ λέμε: Ἐπειδὴ λοιπὸν κοιμώμενος (ὁ Μωάμεθ) δέχθηκε τὴν γραφὴν καὶ δὲν αἰσθανόταν τὴν ἐνέργεια, τὴν σημασία τῶν λόγων της, ἐφαρμόσθηκε σ’ αὐτὸν τὸ τῆς δημώδους παροιμίας: Μοῦ λὲς ὄνειρα, ἢ ὀνειροπολεῖς κοιμώμενος». Τὸ συμπέρασμα λοιπὸν εἶναι, μὲ βάση τὰ παρὰ πάνω, ὅτι τὸ Κοράνιο δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ ἕνα ἀποκύημα τῆς φαντασίας τοῦ Μωάμεθ. Στὴν καλλίτερη περίπτωση, εἶναι λόγος ἑνὸς βεδουίνου καμηλιέρη τῆς ἐρήμου, ὁ ὁποῖος συνέρραψε διάσπαρτες παραδόσεις καὶ διδασκαλίες γιὰ νὰ δημιουργήσει ἕνα θρησκευτικοπολιτικὸ σύστημα τῶν κατοίκων τῆς Ἀραβικῆς χερσονήσου. Νεώτερος ἐρευνητής παρατηρεῖ σχετικὰ μὲ τὸ Κοράνιο, ὅπως προαναφέρθηκε ὅτι εἶναι κατὰ τὸ μεγαλύτερο μέρος του συμπίλημα, συρραφὴ παραποιημένων χωρίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως τὴν παρερμήνευσε ὁ Μωάμεθ, ὅπως ἐπίσης καὶ στοιχείων ἀπὸ τὸν Ζωροαστρισμὸ καί, τέλος στοιχείων ἑνὸς παρεφθαρμένου Χριστιανισμοῦ. Τὸ τελευταῖο ὀφείλεται στὸ ὅτι κατὰ τὸν 6ον αἰώνα εἶχαν ἀναπτύξει ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα μεταξὺ τῶν Ἀράβων οἱ αἱρέσεις τοῦ Ἀρειανισμοῦ, τῶν Μονοφυσιτῶν, καὶ τῶν Νεστοριανῶν.
Εἰδικότερα ἡ παραποίηση καὶ παρερμηνεία τῶν χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς θὰ πρέπει νὰ ἀποδοθεῖ, (σύμφωνα μὲ τὸν παρὰ πάνω ἐρευνητή), στὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Μωάμεθ «θεώρησε ὑποχρέωσή του νὰ ἐπανορθώσει» τὰ λάθη τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ νὰ «ἀποκαταστήσει τὴν ἀλήθεια». Διότι κατὰ τὴν ἄποψή του «τόσο ἡ Παλαιά, ὅσο καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη εἶχαν ὑποστεῖ ἀλλαγὲς ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους ἐπιστήμονες, προκειμένου οἱ τελευταῖοι νὰ ἑδραιώσουν καὶ νὰ φυλάξουν τὶς θέσεις τους». Ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτὸς ὅμως εἶναι ἀβάσιμος, διότι ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τῆς κριτικῆς τοῦ κειμένου τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τὸ κείμενο παρέμεινε οὐσιαστικὰ ἀναλλοίωτο. Ὁ παρὰ πάνω ἰσχυρισμὸς τοῦ Μωάμεθ ἀναιρεῖται ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ Κοράνιο. Διότι τὸ Κοράνιο, ἀναφερόμενο στὴν Παλαιά, καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, γράφει: «Καὶ δώσαμε [ἐννοεῖται ὁ Θεὸς] στὸν Μωϋσῆ τὴν Βίβλο καὶ τὴν κάναμε ἕναν ὁδηγό, γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰσραήλ, [μὲ τὴν ἐντολή]: Μὴ πάρετε ἄλλον ἀπὸ (ἀπὸ ἐμένα) προστάτη στὶς ὑποθέσεις σας» (Σούρα 17 Τό Νυκτερινό Ταξίδι ἤ τά τέκνα τοῦ Ἰσραήλ, ἐδαφ. 2). «Πῶς ἔρχονται σὲ σένα, [οἱ Ἑβραῖοι], νὰ τοὺς δικάσεις τὴν στιγμὴ ποὺ ἔχουν μπροστά τους, (τὸν δικό τους) Νόμο! Ἐκεῖ βρίσκονται (ὅλες) οἱ ἀποφάσεις τοῦ Ἀλλάχ […] Ἐμεῖς εἴμασταν ποὺ ἀποκαλύψαμε τὸν Νόμο, (στὸν Μωϋσῆ), ποὺ σ’ αὐτὸν ὑπάρχει ἡ καθοδήγηση καὶ τὸ φῶς. Μ’ αὐτὸν δικάζουν τοὺς Ἰουδαίους οἱ προφῆτες, ποὺ δήλωσαν ὑποταγὴ στὸν Ἀλλάχ, καὶ μ’ αὐτὸν δικάζουν οἱ Ραββίνοι καὶ οἱ  Νομικοί, ποὺ σ’ αὐτοὺς ἀνατέθηκε ἡ διαφύλαξη τῆς βίβλου τοῦ Ἀλλὰχ καὶ ἐμαρτύρησαν γι’ αὐτό». (Σούρα 5 Τό στρωμένο Τραπέζι, ἐδαφ. 43-44). Ἐφ’ ὅσον ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴν Ἁγία Γραφὴ ὡς ὁδηγὸ γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰσραήλ, μέσα δὲ σ’ αὐτὴν βρίσκονται οἱ ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἀπεκάλυψε τὸν Νόμο στὸν Μωυσῆ καὶ ἐφ’ ὅσον στὸν Νόμο αὐτὸν ὑπάρχει ἡ καθοδήγηση καὶ τὸ φῶς, γιατί χρειαζόταν ἡ δῆθεν «ἀποκάλυψη» τοῦ Κορανίου; Ἐφ’ ὅσον μ’ αὐτὸν τὸν Νόμο δικάζουν οἱ προφῆτες, ἄρα δὲν ἔχει νοθευτεῖ. Ἄλλωστε ὁ παντογνώστης Θεὸς δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἀποκαλύψει τὸν λόγο του σὲ πρόσωπα ποὺ θὰ τὸν νόθευαν. Ἀλλὰ καὶ ὁ Μωϋσῆς εἶχε δώσει στὸν ἰσραηλιτικὸ λαὸ τὴν ἐντολή: «Δὲν θὰ προσθέσετε τίποτε ἀπολύτως στὶς ἐντολὲς ποὺ ἐγὼ σᾶς παραγγέλλω, οὔτε θὰ ἀφαιρέσετε κάτι ἀπὸ αὐτὲς» (Δεύτ. 4,2).
Ἐξ’ ἄλλου κατὰ τὸ Κοράνιο ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐπιβεβαίωσε τὸν Νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Γράφει τὸ Κοράνιο: «Καὶ πάνω στὰ χνάρια τους, [δηλαδὴ τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης], στείλαμε τὸν Ἰησοῦ τὸν γιὸ τῆς Μαριάμ, ἐπικυρώνοντας τὶς Γραφές, (Ταουρά), [δηλαδὴ τὴν Πεντάτευχο], ποὺ εἶχαν σταλεῖ πρὶν ἀπὸ αὐτὸν καὶ τοῦ δώσαμε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ σ’ αὐτὸ ὑπάρχει ἡ καθοδήγηση καὶ τὸ φῶς καθὼς καὶ ἡ ἐπικύρωση τῶν Γραφῶν, (Ταουρᾶ), ποὺ εἶχαν σταλεῖ πρὶν ἀπὸ Αὐτόν: Καθοδήγηση καὶ προειδοποίηση γιὰ ὅσους σέβονται τὸν Ἀλλάχ.Κι’ ἄφησε τὸν Λαὸ τοῦ Εὐαγγελίου νὰ δικάζει, νὰ κρίνει σύμφωνα μὲ ὅσα ἀποκαλύφθηκαν σ’ αὐτό, [τὸ Εὐαγγέλιο], ἀπ’ τὸν Ἀλλάχ. Κι’ ὅποιος δὲν δικάσει μὲ βάση τὰ ὅσα ἀποκαλύφθηκαν ἀπ’ τὸν Ἀλλάχ, αὐτὸς εἶναι παράνομος» (Σούρα 5 Τό στρωμένο Τραπέζι, ἐδαφ.46-47). Τὸ Κοράνιο λοιπὸν δέχεται ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποκαλύφθηκε διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅτι «σ’ αὐτὸ ὑπάρχει ἡ καθοδήγηση καὶ τὸ φῶς». Ἀλλὰ τί περιέχει τὸ Εὐαγγέλιο; Ὅλο τὸ ἔργο τῆς ἐνσάρκου Θείας Οἰκονομίας, ὅπως αὐτὸ εἶχε προαναγγελθεῖ ἀπὸ τοὺς προφῆτες, καθὼς καὶ τὸν τέλειο ἠθικὸ Νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης, ποὺ συμπλήρωσε καὶ ὁλοκλήρωσε τὸν Νόμο τῆς Παλαιᾶς. Τί χρειαζόταν λοιπὸν τὸ Κοράνιο, καθ’ ὅν χρόνον τόσον μὲ τὴν Παλαιά, ὅσον καὶ μὲ τὴν Καινὴ Διαθήκη, διὰ τῆς ὁποίας ἔχουμε πλέον τὴν πλήρη καὶ τελεία ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ἔχουμε ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὴν σωτηρία του; Πέραν αὐτῶν αὐτὸ τὸ ἴδιο τὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ὁποῖο ἀποδέχεται τὸ Κοράνιο, μᾶς διδάσκει ὅτι δὲν ὑπάρχει «ἕτερο εὐαγγέλιο» (Γάλ.1,6) διὰ τοῦ ὁποίου εἶναι δυνατὸν νὰ σωθοῦμε. Καὶ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ θὰ τολμήσει νὰ κηρύξει ἄλλο Εὐαγγέλιο διαφορετικὸ ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ μᾶς παρέδωσε ὁ Χριστὸς καὶ ἐκήρυξαν οἱ ἀπόστολοι, (καὶ τέτοιο βέβαια εἶναι τὸ Κοράνιο, ποὺ εἰσηγεῖται στοὺς ἀνθρώπους ἄλλο δρόμο σωτηρίας), νὰ εἶναι ἀναθεματισμένος: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἡ ἄγγελος ἐξ’ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν πὰρ  ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. 1,8).Κατόπιν αὐτῶν τίθεται τὸ ἐρώτημα: Ποιὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς λόγος τοῦ Θεοῦ; Τὸ Κοράνιο τοῦ Μωάμεθ, ἢ ἡ Ἁγία Γραφή; Ἀσφαλῶς ἡ Ἁγία Γραφὴ ποὺ βρισκόταν στὰ χέρια τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν Χριστιανῶν 600 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸ Κοράνιο. 
Β) Τὸ πρόσωπο τοῦ Μωάμεθ.
Στὴν συνάφεια αὐτὴ θὰ προσθέσουμε ἀκόμη ὀλίγα καὶ περὶ τοῦ προσώπου τοῦ Μωάμεθ, ἀφοῦ αὐτὸς ἀποτελεῖ τὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο τοῦ Ἰσλάμ. Ἰσχυρίζεται ὁ Μωάμεθ, ὅτι εἶναι ὁ ἔσχατος τῶν προφητῶν καὶ αὐτοαποκαλεῖται ὡς ἡ σφραγίδα τῶν προφητῶν. Σύμφωνα μὲ τὸ Κοράνιο: «Ὁ Μωάμεθ εἶναι ὁ ἀπόστολος τοῦ Ἀλλὰχ καὶ ἡ σφραγίδα τῶν προφητῶν» (Σούρα 33 Οἱ συνασπσμένες φυλές,ἐδαφ.40). Ὡστόσο ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτὸς εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἀβάσιμος, διότι ὁ ἐρχομός του καὶ τὸ ἔργο του δὲν προαναγγέλλεται ἀπὸ κανένα Προφήτη, ὅπως αὐτὸ συμβαίνει γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅταν ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἐρωτήθηκε ἀπὸ κάποιον Τοῦρκο συνομιλητή του μὲ τὸν ὁποῖον εἶχε διάλογο σχετικὰ μὲ τὸ Ἰσλάμ, γιατί ἐσεῖς οἱ χριστιανοὶ δὲν δέχεσθε τὸν δικό μας προφήτη, ἀπάντησε: «Εἶναι παλαιότατη συνήθεια, νὰ μὴ δεχόμαστε τίποτε ὡς ἀληθές, ἂν δὲν ὑπάρχουν σχετικὲς μαρτυρίες. Οἱ μαρτυρίες γιὰ τὰ πρόσωπα εἶναι διπλές: Ἢ ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ ἔργα καὶ τὰ πράγματα, ἢ ἀπὸ ἀξιόπιστα πρόσωπα.[…]. Ὁ Χριστὸς μαζὶ μὲ τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα θαύματα ποὺ ἐπετέλεσε, μαρτυρεῖται καὶ ἀπὸ τὸν Μωϋσῆ καὶ ἀπὸ ἄλλους προφήτες γι’ αὐτὸ ἐμεῖς πιστεύουμε στὸν Χριστὸ καὶ στὸ Εὐαγγέλιό του. Ἀντίθετα τὸν Μωάμεθ δὲν τὸν εὑρίσκομεν, οὔτε ἀπὸ τοὺς προφῆτες τοῦ παλαιοῦ Νόμου νὰ μαρτυρεῖται, οὔτε κάτι θαυμάσιο καὶ ἀξιόλογο καὶ ὁδηγητικό πρὸς τὴν πίστη, (δηλαδὴ κάποια θαύματα), νὰ ἔχει ἐπιτελέσει. Γι’αὐτὸ δὲν πιστεύουμε σ’ αὐτὸν καὶ στὸ ἀπὸ αὐτὸν προερχόμενο βιβλίο». Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς γράφει: Ὅταν ἐρωτῶμε τοὺς Ἀγαρηνοὺς ἀφοῦ ὁ Μωάμεθ σᾶς διδάσκει στὸ Κοράνιο, ὅτι τίποτε δὲν πρέπει νὰ κάνομε, ἢ νὰ δεχόμεθα χωρὶς τὴν μαρτυρία ἄλλων, πὼς δὲν τὸν ρωτήσατε: δῶσε μας πρῶτα ἐσὺ «ἀπόδειξιν διὰ μαρτύρων, ὅτι προφήτης εἶ καὶ ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθες καὶ ποία γραφὴ μαρτυρεῖ περί σοῦ;». Στὸ ἐρώτημά μας αὐτὸ οἱ Ἀγαρηνοὶ «σιωπῶσιν αἰδούμενοι» (σιωποῦν γεμάτοι ντροπή). Πέραν αὐτῶν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μᾶς προειδοποίησε, ὅτι μετὰ ἀπὸ Αὐτὸν θὰ ἔρθουν πολλοὶ ψευδοπροφῆτες καὶ ψευδόχριστοι, οἱ ὁποῖοι θὰ παρασύρουν πολλοὺς στὴν πλάνη τους καὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ τοὺς ἀκολουθήσωμε: «Τότε ἐὰν τὶς ὑμῖν εἴπη, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστὸς ἡ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς». (Μάτθ. 24,23-24). Τὸ συμπέρασμα λοιπὸν εἶναι ὅτι ὁ Μωάμεθ οὔτε θαύματα ἔκανε, οὔτε καμιὰ προφητεία εἶπε, οὔτε προαναγγέλθηκε ἀπὸ ἄλλους προφῆτες,ἀλλὰ καὶ ἡ ζωὴ του κάθε ἄλλο παρὰ ἁγία καὶ ἐνάρετη ἦταν. Τὸ κύριο ἐνδιαφέρον τοῦ ἦταν, πῶς νὰ ἀποκτήσει ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες γυναῖκες, διότι καθὼς μαρτυροῦν οἱ βιογράφοι του εἶχε νυμφευθεῖ 9, μεταξύ τῶν ὁποίων σάν ἕβδομη τήν σύζυγο τοῦ υἱοθετημένου γιοῦ του Ζαΐντ καί σάν ἔνατη τήν ἑπτάχρονη κορασίδα Ἀϊσέ (κατ’ ἄλλους 13), γυναῖκες. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς σχολιάζοντας τὸν πολυγυνισμὸ τοῦ Μωάμεθ, ἀναφέρει: «Οὗτος ὁ Μάμεδ,(Μωάμεθ), πολλὰς ληρωδίας, (μωρολογίες),συντάξας ἑκάστη τούτων προσηγορίαν ἐπέθηκεν. Οἶον, (ὅπως γιὰ παράδειγμα), ἡ γραφὴ τῆς γυναικὸς καὶ ἐν αὐτῇ τέσσαρας γυναίκας προφανῶς λαμβάνων νομοθετεῖ καὶ παλλακάς, ἐὰν δύνηται χιλίας, ὅσας ἡ χεὶρ αὐτοῦ κατάσχη ὑποκειμένας ἐκ τῶν τεσσάρων γυναικῶν (οἱ ὁποῖες θὰ ὑπακούουν στὶς τέσσαρες γυναῖκες)».
Γ) Τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κατὰ τὸ Κοράνιο ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὅπως ἀναφέραμε δὲν εἶναι ὁ κατὰ φύσιν Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐνανθρώπισε γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου, ἀλλὰ κτίσμα. Δὲν ἀποδέχεται τὴν πίστη στήν Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως σαφῶς ἀναφέρει τὸ Κοράνιο: «Ἄπιστοι εἰσὶν οἱ λέγοντες ὅτι ὁ Μεσσίας, Υἱὸς τῆς Μαριὰμ εἶναι Θεός. Εἰπὲ αὐτοῖς, τὶς δύναται νὰ ἀναχαιτίση τὸν Θεὸν ἐὰν θελήση νὰ καταστρέψη τὸν Μεσσίαν Υἱὸν τῆς Μαριὰμ καὶ τὴν μητέραν αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ὄντα;» (Σούρα 5 Τό στρωμένο τραπέζι, ἐδαφ.19).  Ἀπορρίπτει ὅπως προαναφέραμε τὴν Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ: «Καὶ εἶπον ἡμεῖς ἐφονεύσαμεν τὸν Μεσσίαν Ἰησοῦν, Υἱὸν τῆς Μαριὰμ τὸν Ἀπόστολον τοῦ Θεοῦ. Οὐχὶ δὲν ἐφόνευσαν, δὲν ἐσταύρωσαν αὐτὸν ἀλλὰ ἕτερον τινὰ ὅμοιον αὐτῷ. Οἱ δὲ συζητήσαντες ἐπὶ τοῦ ἀντικειμένου τούτου, ἔμειναν αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἐν τῇ ἀμφιβολίᾳ, δὲν ἦσαν βέβαιοι περὶ τούτου, ἀλλὰ κατὰ εἰκασίαν. Ἀληθῶς οὗτοι δὲν ἐφόνευσαν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ Θεὸς ἐν τὴ ἰσχύϊ καὶ σοφία αὐτοῦ μετεκαλέσατο αὐτόν», (Σούρα 4 Οἱ γυναῖκες, ἐδαφ.156). Κατὰ τὸ Ἰσλάμ εἶναι καὶ Αὐτὸς ἕνας ἁπλὸς προφήτης τοῦ Θεοῦ, ὅπως οἱ ἄλλοι προφῆτες, τοὺς ὁποίους ἀπέστειλε ὁ Θεὸς πρὶν ἀπὸ Αὐτόν. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἐλέγχων τὴν ἀπιστίαν τῶν μουσουλμάνων στὴν Θεότητα τοῦ Κυρίου παρατηρεῖ, ὅτι αὐτοὶ ἔπαθαν ὅ,τι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες Ἕλληνες, γιὰ τοὺς ὁποίους λέγει ὁ ἀπόστολος, ὅτι «παραδόθηκαν σὲ ἀδόκιμο νοῦ», ἐπειδὴ «ἐνῶ ἐγώρισαν τὸν Θεὸν δὲν τὸν ἐδόξασαν καὶ δὲν τὸν ἐλάτρευσαν ὡς Θεὸν» (Ρωμ.1,21).Διότι καὶ αὐτοί, ἐνῶ ἐγνώρισαν τὸν Χριστό, ἐπειδὴ λέγουν, ὅτι αὐτὸς εἶναι Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πνεῦμα, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἐτέχθηκε ἀπὸ παρθένο καὶ ἔπραξε καὶ ἐδίδαξε θεία πράγματα, ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανούς, παραμένει ἀθάνατος καὶ πρόκειται νὰ ἔλθει γιὰ νὰ κρίνει τὰ σύμπαντα. Ἐνῶ λοιπὸν ἔτσι ἐγνώρισαν τὸν Χριστό, δὲν τὸν ἐπίστευσαν ὡς Χριστόν, δηλαδὴ ὡς Θεάνθρωπον Λόγον, ἀλλὰ «ἄλλαξαν τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψεῦδος» καὶ ἐπίστευσαν καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἀκολούθησαν ἄνθρωπο ἁπλὸ θνητὸ καὶ θαμμένο, τὸν Μωάμεθ, παρὰ τὸν Θεάνθρωπο καὶ ἀείζωο καὶ ἀΐδιο Λόγο. Ἐπειδὴ λοιπὸν ἀστόχησαν περὶ τὴν πίστιν κατάντησαν νὰ ζοῦν μὲ αἰσχρότητα καὶ ἀπανθρωπιά, ἐπιδιδόμενοι σὲ ἀνδραποδισμούς, φόνους λεηλασίες, ἁρπαγὲς ἀκολασίες, μοιχεῖες ἀνδρομανίες. Καὶ ἔφθασαν σὲ τέτοιο σημεῖο παραλογισμοῦ, ὥστε ὄχι μόνον νὰ δικαιολογοῦν τὰ ὅσα πράττουν, ἄλλα νομίζουν ὅτι καὶ ὁ Θεὸς ἐπιδοκιμάζει τὶς πράξεις τους.
Δ) Περὶ τοῦ ἱεροῦ πολέμου (Τζιχάντ).
Ὅλοι οἱ Μουσουλμάνοι κάνετε λόγο γιὰ «ὀρθόδοξο Ἰσλὰμ» καὶ γιὰ «ψευτο-Τζιχὰντ τῶν τρομοκρατῶν καὶ ἐξτρεμιστῶν». Σᾶς βολεύει βέβαια αὐτὴ ἡ θέση, ὅπου παρουσιάζετε τὸ Τζιχὰντ σὰν κάτι ξένο πρὸς τὴν θρησκευτικὴ διδασκαλία τῶν μουσουλμάνων. Ὡστόσο ἡ διδασκαλία περὶ ἱεροῦ πολέμου, ἢ ὀρθότερα περὶ ὠμῆς βίας καὶ ὁλοκληρωτικῆς ἐξαφανίσεως τῶν ἀπίστων, (μὴ μουσουλμάνων), ἀποτελεῖ δόγμα πίστεως, ποὺ πρέπει νὰ δονεῖ καὶ νὰ συνέχει τὴν ψυχὴ τοῦ κάθε ἀληθινοῦ μουσουλμάνου. Πάμπολλα εἶναι τὰ ἀποσπάσματα τοῦ Κορανίου, ποὺ μιλοῦν ξεκάθαρα καὶ ἀπερίφραστα περὶ τοῦ Τζιχάντ, γιὰ τὰ ὁποία προσποιεῖστε ἄγνοια, προφανῶς διότι δὲν ἔχετε τὸ θάρρος νὰ τὰ παραθέσετε. Τὰ ἀποσπάσματα αὐτὰ κάνουν τὸν μὴ μουσουλμάνο ἀναγνώστη νὰ ἀνατριχιάζει καὶ ταυτόχρονα νὰ βεβαιώνεται, ὅτι δὲν ὑπάρχει περιθώριο εἰρηνικῆς συμβιώσεως, (ὅπως ἀφελῶς νομίζουν οἱ θιασῶτες τοῦ Διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ), μὲ τοὺς πιστούς τοῦ Μωάμεθ, οἱ ὁποῖοι ὀφείλουν κατ’ ἐπιταγὴν τοῦ Ἀλλὰχ νὰ διεξάγουν συνεχῆ καὶ ὁλομέτωπο ἀγώνα γιὰ τὴν παγκόσμια ἐπικράτηση τοῦ Ἰσλάμ. Εἶναι σημαντικὸ νὰ τονιστεῖ, ὅτι κατὰ τὸ Κοράνιο ὁ φόνος τῶν ἀπίστων δὲν εἶναι ἔργο τῶν μουσουλμάνων, ἀλλὰ προέρχεται οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἀλλάχ, ὁ ὁποῖος εὐλογεῖ τὸν ἀγώνα τῶν πιστῶν του. Πρᾶγμα ποὺ δείχνει,ὅτι ὁ Μωάμεθ φρόντισε νὰ δώσει στὸ φρικτὸ ἁμάρτημα τοῦ φόνου θεολογικὴ κατοχύρωση, ὥστε οἱ πιστοί τοῦ Ἀλλὰχ νὰ ἐπιδίδονται στὰ ἐγκλήματά τους μὲ ἥσυχη τὴ συνείδησή τους, χωρὶς ἀναστολές. Παραθέτουμε στὴ συνέχεια ὁρισμένα ἀπὸ τὰ πολλὰ ἀποσπάσματα τοῦ Κορανίου, τὰ ὁποῖα ἐπιβεβαιώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές:
«Ὢ προφήτη! Παρότρυνε τοὺς πιστοὺς στὸν πόλεμο. Ἂν ὑπάρχουν εἴκοσι ἀπὸ σᾶς ποὺ ὑπομονετικὰ ἐπιμένουν, θὰ νικήσουν διακόσιους καὶ ἂν ἀπὸ σᾶς εἶναι ἑκατό, θὰ νικήσουν χίλιους ἀπὸ τοὺς ἀπίστους…» (Σούρα 8 Τά λάφυρα, ἐδαφ.65). «Ὁ Ἀλλὰχ δὲν συγχωρεῖ, ὅποιον λατρεύει συνέταιρο μ’ Αὐτὸν» (Σούρα 4 Οἱ γυναῖκες, ἐδαφ.48). Ἀφοῦ ὁ Ἀλλὰχ δὲν συγχωρεῖ ἐκείνους ποῦ πιστεύουν σὲ ἄλλο Θεό, τί πρέπει νὰ κάμουν οἱ πιστοί του; Ἀσφαλῶς νὰ ἐξοντώσουν ὅσους λατρεύουν «συνεταίρους» τοῦ Ἀλλάχ!«Καὶ νὰ πολεμᾶτε γιὰ χάρη τοῦ Ἀλλὰχ ὅσους σᾶς πολεμοῦν, ἀλλὰ μὴν ξεπερνᾶτε τὰ ὅρια, γιατί ὁ Ἀλλὰχ δὲν ἀγαπᾶ τοὺς παραβάτες» (Σούρα 2 Ἡ ἀγελάδα ,ἐδαφ.190). «Φονεύετέ τους, ὅπου τούς βρίσκετε καὶ διῶχτε τους, ἀπὸ κεῖ ποὺ σᾶς ἐδίωξαν [….] Ἂν ὅμως σᾶς πολεμήσουν, σκοτῶστε τους. Τέτοια εἶναι ἡ τιμωρία τῶν ἀπίστων» (Σούρα 2 Ἡ ἀγελάδα,ἐδαφ.191). «Ἂν ὅμως σταματήσουν, τότε βέβαια, ὁ Ἀλλὰχ εἶναι πολυεπιεικής, πολυεύσπλαχνος» (Σούρα 2 Ἡ ἀγελάδα,ἐδαφ.192). «Πολεμᾶτε τους ὥσπου νὰ μὴν σᾶς καταδιώξουν στὴν εἰδωλολατρία καὶ νὰ ὑπερισχύσει ἡ Πίστη στὸν Ἀλλάχ. Ἂν ὅμως σταματήσουν τὴ δράση τους, τότε νὰ μὴν κάνετε πόλεμο παρὰ ἐνάντια στοὺς ἄδικους» (Σούρα 2 Ἡ ἀγελάδα,ἐδαφ.193). «Καὶ ὅταν οἱ ἀπαγορευμένοι μῆνες ἔχουν περάσει, τότε (πολεμᾶτε καὶ) σκοτώνετε τοὺς εἰδωλολάτρες, ὁπουδήποτε κι ἂν τοὺς βρεῖτε, καὶ συλλάβετέ τους καὶ πολιορκεῖστε τους καὶ στῆστε τους παγίδες μὲ κάθε (πολεμικὸ) στρατήγημα. Ἂν ὅμως μετανιώσουν καὶ διατηρήσουν τὴν τακτικὴ προσευχὴ κι ἐφαρμόσουν (τακτικὴ) ἐλεημοσύνη, τότε ἀφῆστε τοὺς ἐλεύθερους. Γιατί ὁ Ἀλλὰχ εἶναι πολυεύσπλαχνος, πολυεπιεικὴς» (Σούρα 9 Ἡ μετάνοια,ἐδαφ.5). Τί σημαίνουν ὅλα αὐτά; Ἀσφαλῶς ἐξόντωση τῶν «ἀπίστων» καὶ τίποτε λιγότερο! Ὅτι οἱ «ἄπιστοι», ὡς ἄξιοι θανάτου(!) δὲν ἔχουν δικαίωμα ζωῆς καὶ ἄρα οὔτε ὡς ἀνθρώπινα ὄντα πρέπει νὰ λογίζονται.«Πολυεπιεικὴς» εἶναι ὁ Ἀλλάχ, μόνον ὅταν ὑποταχθοῦν οἱ «ἄπιστοι» στὸ Ἰσλάμ! Ἂν ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι σκέτος φασισμός, τότε τί εἶναι; Αὐτὴ Ἀγαπητέ μου εἶναι ἡ ἀλήθεια, ἐκτὸς καὶ ἂν δὲν πιστεύετε στὸ Κοράνιο! Ἀλλὰ μήπως δὲν εἴδαμε νὰ ἐφαρμόζεται στὴν πράξη μέχρι καὶ σήμερα ἡ φρικτὴ καὶ ἀπάνθρωπη αὐτὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλάμ; Ἡ ἀνθρωπότητα βιώνει σήμερα τὴ φρίκη τῆς γενοκτονίας χριστιανικῶν πληθυσμῶν στὶς χῶρες τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καὶ Βορείου Ἀφρικῆς, ἀπὸ τοὺς φανατικοὺς Τζιχαντιστὲς τοῦ ISIS, διότι αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Ἀλλάχ! Ἀλλὰ ἂν αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Ἀλλάχ, τότε ὁ Ἀλλὰχ δὲν εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ἀλλὰ κάτι ἄλλο! Καί μετά διερωτᾶσθε γιατί δέν Σᾶς θέλουν στήν Εὐρώπη καί γιατί θεωροῦν καταστροφική λατρεία τήν θρησκεία Σας!!!
Ε) Περὶ τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ στὴ διδασκαλία τοῦ Ἰσλάμ.
Τὸ Ἰσλὰμ εἶναι συρραφὴ δανείων ἀπὸ Ἑβραϊκές καὶ Χριστιανικὲς διδασκαλίες ὅπως εἴπαμε. Σᾶς προτρέπω νὰ διαβάσετε καὶ ἄλλα κείμενα ἐκτός του Κορανίου, κείμενα συγκριτικῆς θρησκειολογίας, γιὰ νὰ δεῖτε τί γίνεται μὲ τὰ δάνεια τοῦ Κορανίου! Μελετῆστε σὲ βάθος τὸν Ἰουδαϊσμὸ καὶ θὰ διαπιστώσετε τὶς ὁμοιότητες τῆς ἰουδαϊκῆς «θεολογίας» μὲ τὴν ἰσλαμικὴ «θεολογία». Ἐπίσης στὴν «Χριστολογία» τοῦ Ἰσλὰμ συναντᾶμε ὅλες τὶς ἀρχαῖες αἱρέσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ, δηλαδὴ τὸν Γνωστικισμό, τὸν Μοναρχιανισμό, τὸν Δοκητισμό, τὸν Μοντανισμό, τὸν Μανιχαϊσμό, τὸν Ἀρειανισμό, τὸν Νεστοριανισμό, τὴν Εἰκονομαχία κ.α. Αὐτὸ δὲν τὸ λέμε μόνο ἐμεῖς, ἀλλὰ διδάσκεται σὲ ὅλες τὶς Θεολογικὲς Σχολὲς τοῦ κόσμου, στὸ μάθημα τῆς Συγκριτικῆς Θρησκειολογίας. Ἀλλά, ἀπ’ ὅτι φαίνεται ὁ μονολιθικὸς καὶ ἄκαμπτος θρησκευτικὸς φανατισμός Σας δὲν Σᾶς ἀφήνει περιθώρια νὰ ψάξετε καὶ νὰ βρεῖτε τὴν ἀλήθεια. Οὔτε οἱ κραυγαλέοι ἀναχρονισμοὶ τοῦ Κορανίου μποροῦν νὰ Σᾶς βάλουν σὲ σκέψεις, ὅτι περιέχει κακέκτυπες ἀντιγραφὲς ἰουδαϊκῶν καὶ αἱρετικῶν δοξασιῶν. Ὅτι δηλαδὴ  αὐτὰ ποὺ μᾶς λέει τὸ Κοράνιο μᾶς τὰ εἶπαν οἱ ἀρχαῖοι αἱρετικοί, ὅπως γιὰ παράδειγμα ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μονοπρόσωπος (Ἰουδαϊσμός, Μοναρχιανοί), ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν μόνο ἄνθρωπος (Ἀρειανισμός, Νεστοριανισμός), ὅτι δὲν ἔπαθε στὸ σταυρό, (Δοκητισμός), ὅτι ὁ Παράδεισος θὰ εἶναι τόπος ὑλικῶν ἀπολαύσεων (Μοντανισμός), κ.ο.κ. Σᾶς συμβουλεύουμε νὰ ψάξετε καλλίτερα καὶ θὰ πεισθεῖτε γιὰ ὅλα αὐτά.
ς) Περὶ τῆς δῆθεν ἀσυνέπειας τῶν Χριστιανῶν.
Οἱ Μουσουλμάνοι ἰσχυρίζεστε ὅτι «ἀδικοῦμε» τὸν «προφήτη» Σας, ὅταν τοῦ προσδίδουμε τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ βίαιου καὶ πολεμοχαροῦς ἀνθρώπου. Φέρνετε κάποια παραδείγματα προφητῶν ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, οἱ ὁποῖοι κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διεξήγαγαν πολέμους ἐναντίον ἄλλων ἐθνῶν, γιὰ νὰ δικαιολογήσετε τοὺς κατακτητικοὺς πολέμους, ποὺ διεξήγαγε καὶ ὁ Μωάμεθ ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν του. Βγάζετε δὲ τὸ αὐθαίρετο συμπέρασμα, ὅτι οἱ πόλεμοι τοῦ Μωάμεθ εἶναι ὄχι μόνον ἀπόλυτα σύμφωνοι μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἐπὶ πλέον ὁ Μωάμεθ βρίσκεται σὲ πλεονεκτικότερη θέση σὲ σχέση μὲ τοὺς προφῆτες, διότι  «χρησιμοποίησε (κατὰ πολὺ) λιγότερη βία σὲ σύγκριση μὲ τὸν Μωυσῆ, τὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, τὸν Δαυίδ, τὸν Σαούλ, τὸν Σαμψὼν καὶ ἄλλους πολλούς». Βρίσκεται σὲ πλεονεκτικότερη θέση καὶ μὲ αὐτὸν ἀκόμη τὸν Χριστὸν «ὁ ὁποῖος στὸν δεύτερο ἐρχομὸ του ὑπόσχεται πολὺ αἷμα στοὺς ἐχθρούς του». Ὡστόσο κάνετε τὸ τραγικὸ σφάλμα νὰ κρίνετε τὶς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ κατὰ τρόπον ἀνθρωποπαθῆ. Ὁ Θεὸς δὲν ἐκδηλώνει τὴν ἀγάπη του μόνον ὅταν εὐεργετεῖ, ὅταν δείχνει τὴν μακροθυμία του καὶ τὴν εὐσπλαχνία του πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Δείχνει τὴν ἀγάπη του καὶ ὅταν ἀκόμη τὸν τιμωρεῖ παιδαγωγικῶς, μὲ σκοπὸ τὴν διόρθωσή του καὶ τὴν μετάνοιά του. Γιὰ τὸν Θεὸ τὸ μεγαλύτερο κακὸ δὲν εἶναι ὁ βιολογικὸς θάνατος, ἡ ἀπώλεια τῆς παρούσης ζωῆς, (ὅπως ἐμεῖς νομίζουμε), ἀλλὰ ὁ αἰώνιος πνευματικὸς θάνατος.Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στὴν ἑρμηνεία τοῦ 110 Ψαλμοῦ παρατηρεῖ ὅτι «οἱ μὲν ἄνθρωποι, ἄλλα μὲν τὰ πράττουν γιὰ νὰ εὐεργετήσουν, ἄλλα δὲ ἀπὸ μίσος καὶ ἀποστροφή. Ὁ Θεὸς ὅμως ὅλα τὰ κάμνει ἀπὸ ἀγάπη. Ἐπὶ παραδείγματι χάριν εὐεργεσίας τοποθέτησε τὸν ἄνθρωπο στὸν παράδεισο καὶ χάριν εὐεργεσίας πάλιν τὸν ἀπομάκρυνε ἀπὸ αὐτόν. Χάριν εὐεργεσίας ἔκαμε τὸν κατακλυσμό, (ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Νῶε) καὶ εὐεργετώντας ἔστειλε ἐκεῖνο τὸ πῦρ τῶν Σοδόμων. Καὶ ὁτιδήποτε ἀναφέρει κανεὶς ἀπὸ ὅσα συνέβηκαν, τὸ καθένα τὸ ἔκαμε χάριν εὐεργεσίας». Ὅταν λοιπὸν ὁ Θεὸς δίνει τὴν ἐντολή, γιὰ παράδειγμα,  στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ νὰ κάνει πόλεμο ἐναντίον ἑνὸς εἰδωλολατρικοῦ λαοῦ δὲν τὸ κάνει αὐτὸ ἄνευ λόγου, ἢ ἀπὸ μίσος πρὸς αὐτόν,ἀλλὰ διότι αὐτὸ ἐπιβάλλει ἡ ἀγάπη του καὶ ἡ δικαιοσύνη του, αὐτὸ συμφέρει πνευματικὰ στὸν λαὸ αὐτόν, ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ φαίνεται ἀκατανόητο σέ μᾶς. Μόνον ὁ Θεὸς ἔχει τὸ δικαίωμα, (ὡς χορηγός της ζωῆς),  νὰ ἀφαιρέσει τὴν ἀνθρώπινη ζωή, ὅταν καὶ ὅπως Αὐτὸς κρίνει καὶ μὲ γνώμονα πάντοτε τὸ αἰώνιο συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει ὅτι καὶ ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἕνα τέτοιο δικαίωμα. Γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἰσχύει ἡ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ «οὐ φονεύσεις». Ἡ μεγάλη διαφορὰ λοιπὸν μεταξὺ τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ τοῦ Μωάμεθ εἶναι, ὅτι οἱ μὲν προφῆτες κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ καὶ μόνον περιστασιακὰ ἐφόνευαν, ἐνῶ ὁ Μωάμεθ κατ’ ἐντολὴν τοῦ ἑαυτοῦ του! Μία ἄλλη μεγάλη διαφορὰ εἶναι ὅτι πουθενὰ στὴν Ἁγία Γραφὴ δὲν νομοθετεῖται ὡς ἐντολὴ Θεοῦ ὁ φόνος τῶν ἀπίστων, (τύπου Τζιχάντ), δηλαδὴ τῶν μὴ Ἑβραίων, ἢ τῶν μὴ Χριστιανῶν, κατ’ ἀντίθεσιν μὲ τὸ Κοράνιο, ὅπου ὁ φόνος τῶν ἀπίστων εἶναι δόγμα πίστεως καὶ καθῆκον διαχρονικὸ κάθε μουσουλμάνου. Ἀγνοεῖτε ἐπίσης ὅτι στήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἴσχυε ὁ Νόμος, ἐνῶ σήμερα ζοῦμε τήν ἐποχή τῆς Χάριτος. Ἐπίσης οἱ Μουσουλμάνοι παρουσιάζετε τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς ἕνα πολεμοχαρῆ πολεμιστή, ποὺ φονεύει ἀνελέητα τοὺς πάντες καὶ ἀφανίζει τὰ πάντα, ἐπικαλούμενοι τὸ 19ο κεφάλαιο τῆς Ἀποκάλυψης, στίχοι 11-21. Καὶ τοῦτο γιὰ νὰ δικαιώσετε ἔτσι τοὺς πολέμους καὶ τὶς σφαγὲς τοῦ Μωάμεθ. Τὴν ἐν λόγω περικοπὴ ἐπειδὴ τὴν ἑρμηνεύετε κατὰ γράμμα, ἀδυνατεῖτε νὰ τὴν ἑρμηνεύσετε σωστά. Ἡ περικοπὴ ἀναφέρεται στὴν τελικὴ καὶ ὁριστικὴ νίκη τοῦ Χριστοῦ κατὰ τοῦ θηρίου, (τοῦ Ἀντιχρίστου) καὶ τῶν ὀργάνων του καὶ ὅλα ὅσα ἀναφέρονται σ’ αὐτὴν εἶναι εἰκονικὰ καὶ δὲν πρέπει νὰ τὰ ἐκλάβουμε κατὰ γράμμα. Εἶναι δὲ μεγάλη ἀφέλεια νὰ νομίζετε, ὅτι ἡ τελικὴ αὐτὴ νίκη τοῦ Χριστοῦ θὰ γίνει μὲ σπαθιὰ καὶ τόξα καὶ βέλη ποὺ ἦταν τὰ πολεμικὰ ὅπλα τῆς ἐποχῆς, ποὺ ἐγράφη τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, τὰ ὁποῖα βέβαια σήμερα δὲν χρησιμοποιοῦνται,διότι ἔχουν πρὸ πολλῶν αἰώνων καταργηθεῖ. Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μὲ τὴν ἀλληγορικὴ εἰκόνα τοῦ ἔνδοξου καβαλάρη, ποὺ μᾶς δίνει ἐδῶ, θέλει νὰ μᾶς παραστήσει τὸ μεγαλεῖο καὶ τὸ ἀκαταγώνιστο τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ, συγκαταβαίνοντας στὴν ἀδυναμία τῆς ἀνθρώπινης κατανοήσεως. Θέλει ἐπίσης νὰ μᾶς παραστήσει, ὅτι ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἀκαταγώνιστη δύναμή του θὰ εἶναι ὁ τελικὸς ἔνδοξος νικητής, τοῦ Ἀντιχρίστου, ποὺ θὰ συντρίψει κατὰ κράτος αὐτὸν καὶ τοὺς ὀπαδούς του καὶ θὰ διαλύσει τὴν παγκόσμια βασιλεία, τὴν ὁποία αὐτὸς θὰ ἱδρύσει, ὀλίγο πρὶν ἀπὸ τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου. Ὁ Χριστὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ στρατεύματα ἀγγέλων γιὰ νὰ νικήσει τὸν Ἀντίχριστο, διότι ὅπως ἀναφέρει ὁ ἄπ. Παῦλος στὴν Β΄ πρὸς Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή του, θὰ τὸν ἐκμηδενίσει μ’ ἕνα ἁπλὸ φύσημα τοῦ στόματός του: «καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὅν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τὴ ἐπιφανεία τῆς παρουσίας αὐτοῦ» (2,8).
Ζ) Εἶναι οἱ μουσουλμάνοι εὐλογημένοι ἀπὸ τὸ Θεό;
Δέν εἶναι, Ἐξοχώτατε, οἱ μουσουλμάνοι εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Θεό, ἐπειδὴ σύμφωνα μὲ τὴ Βίβλο, κατάγονται κατὰ σάρκα ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος εὐλογήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ Ἀβραὰμ εὐλογήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, ἐπειδὴ ἐπίστευσε στὸν Θεό, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύφθηκε σ’ αὐτὸν καὶ ἔκανε ἀπόλυτη ὑπακοὴ σ’ αὐτόν, μέχρι σημείου νὰ εἶναι πρόθυμος, νὰ θυσιάσει τὸν υἱὸν του Ἰσαάκ. Ἠ εὐλογία αὐτὴ συνίστατο στὸ ὅτι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους του θὰ προερχόταν ὁ Χριστὸς ὁ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου, διὰ τοῦ ὁποίου θὰ εὐλογοῦντο ὄχι μόνον οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ, ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς: «καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς» (Γεν. 22,18). Εὐλογήθηκαν λοιπὸν στὴ συνέχεια καὶ οἱ ἀπόγονοί του, ποὺ ἀποτέλεσαν τὸν ἐκλεκτὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαό, ὁ ὁποῖος ὅμως δὲν προερχόταν ἀπὸ τὸν Ἰσμαήλ, τὸν υἱὸ τῆς Ἄγαρ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο προέρχονται οἱ Ἄραβες μουσουλμάνοι, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Ἰσαάκ. Γιὰ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσαὰκ ἐδόθη ἡ ἐντολὴ τῆς περιτομῆς, σ’ αὐτοὺς ἔδωσε ὁ Θεὸς τὸν Μωσαϊκὸ Νόμο, αὐτοὶ ἀποτέλεσαν τὸν ἐκλεκτὸ καὶ εὐλογημένο λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν λαὸ καὶ ὄχι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσμαὴλ προῆλθε ὁ Μεσσίας Χριστός. Ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ἀκόμη τὸν ἐκλεκτὸ καὶ εὐλογημένο λαὸ τὸν Ἰσραηλιτικό, ὁ Θεός, δὲν δίστασε νὰ τὸν ἀπορρίψει καὶ νὰ ἀφαιρέσει τὴν εὐλογία Του ἀπ’ αὐτόν, ὅταν ἐκεῖνος ἀπίστησε καὶ ἀπέρριψε τὸν Μεσσία Χριστὸ καὶ τὸν παρέδωσε σὲ σταυρικὸ θάνατο: «Ἰδοὺ ἀφίεται ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος» (Ματθ. 23,39). Ἄρα λοιπὸν σὲ τίποτε δὲν ὠφέλησε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ ἡ σαρκικὴ συγγένεια μὲ τὸν Ἀβραάμ, ὅπως σὲ τίποτε δὲν ὠφελεῖ τὸν λαὸ τῶν ἀράβων μουσουλμάνων τὸ γεγονός, ὅτι κατάγονται κατὰ σάρκα ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ. Μ’ ἄλλα λόγια τὸ κριτήριο τῆς εὐλογίας δὲν εἶναι ἡ κατὰ σάρκα συγγένεια μὲ τὸν Ἀβραάμ, ἀλλὰ ἡ πίστη στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Τὸ γεγονὸς ἀκόμη ὅτι ἡ εὐλογία αὐτὴ μεταφέρεται καὶ στοὺς λαοὺς ἐκείνους, ποὺ δὲν κατάγονται ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ, ἀλλὰ πιστεύουν στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, δείχνει ξεκάθαρα, ὅτι ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ εἶναι συνυφασμένη καὶ ἀπόλυτα συνδεδεμένη μὲ τὴν πίστη στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ τὸν μόνον ἀληθινὸ Θεό. Ὅταν ἑπομένως ὁ ἄνθρωπος πιστεύει σὲ ἕνα ψεύτικο Θεό, (ὅπως εἶναι ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσλάμ), δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχει τὴν εὐλογία,δηλαδὴ τὴν Χάρη ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἀπολυτρωτικὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ.
Η) Ἰσλαμικὸς καὶ Χριστιανικὸς πολιτισμός.Ὁ ἄνθρωπος στὸ Ἰσλὰμ καὶ τὸν Χριστιανισμό.
Τί προσέφερε τὸ Ἰσλὰμ στὸν Πολιτισμό; Ἡ ἐπιεικέστερη ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτὸ εἶναι ὅτι δυστυχῶς τὸ Ἰσλὰμ πολέμησε κάθε μορφὴ πολιτισμοῦ! Ὁ Ἰρανὸς Dr. Arsham Momeni στὸ ἀξιόλογο βιβλίο τοῦ «Ἰσλάμ: Ἱστορία ἐπεκτατισμὸς καὶ βία», ἀναφέρει ὅτι οἱ Ἰσλαμιστὲς οὐδέποτε ὑποστήριξαν τὴν τέχνη, ἐπειδὴ θεωροῦσαν τὰ δημιουργήματά της ἀντικείμενα εἰδωλολατρικῆς φύσεως καὶ σκοποῦ. Ἔτσι ἀποδεδειγμένα συνέβαλαν στὴν καταστροφὴ τόσο τῶν ἔργων ζωγραφικῆς ὅσο καὶ αὐτῶν τῆς γλυπτικῆς καὶ διακόσμησης. Οἱ μουσουλμάνοι πεπεισμένοι γιὰ τὴν πληρότητα καὶ ἀπόλυτη ἐπάρκεια τοῦ Κορανίου, κατέστρεφαν ὁποιοδήποτε ἄλλο γραπτό. Στὸ Ἰρὰν κατέστρεφαν ὅποια βιβλιοθήκη, ἢ βιβλία συναντοῦσαν, μέ ἀποτέλεσμα νὰ ἀφανιστεῖ ἀνυπολόγιστος ἀριθμὸς βιβλίων, μεταξύ του 637 καὶ τοῦ 750 μ. Χ. 
Δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἐπίσης καμία σύγκριση μεταξὺ ἰσλαμικοῦ καὶ χριστιανικοῦ «ἀνθρωπισμοῦ». Κατ’ ἀρχὴν στὸ Ἰσλὰμ γίνεται σαφὴς διαχωρισμὸς μεταξύ τοῦ μουσουλμάνου καὶ τοῦ μὴ μουσουλμάνου, τοῦ «ἀπίστου». Στὴν σκοτεινὴ καὶ φρικιαστικὴ περίοδο τῆς τουρκοκρατίας βιώσαμε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ Ἕλληνες τί ἐστὶ ἰσλαμικὸς «ἀνθρωπισμός», ὅταν οἱ ἀνελέητοι μουλάδες καὶ οἱ κατῆδες καταδίκαζαν τοὺς Νεομάρτυρες σὲ ἀπίστευτα καὶ ἀπάνθρωπα βασανιστήρια καὶ μαρτυρικὸ θάνατο, ἐφαρμόζοντας φυσικὰ τὴν «σαρία»! Τὴν ἴδια περίοδο, ἐνῶ οἱ μουσουλμάνοι ἀπολάμβαναν ὕψιστα προνόμια καὶ φορολογικὲς ἀσυλίες, οἱ Χριστιανοὶ καταπιέζονταν ἀφόρητα καὶ ἐξοντώνονταν φορολογικά. Σᾶς θυμίζουμε τὸν φοβερὸ «φόρο αἵματος», προκειμένου νὰ μᾶς ἀνεχτοῦν καὶ νὰ δεχτοῦν στοιχειωδῶς κάποια «δικαιώματά» μας! Πλήρη δικαιώματα ἀποκτοῦσαν μόνον ὅσοι ἐξισλαμίζονταν! Ποὺ εἶναι ἡ «δικαιοσύνη» καὶ ὁ «ἀνθρωπισμός», ποῦ ἐπιτάσσει τὸ Ἰσλάμ; Γνωρίζετε μήπως γιὰ τὰ ἑκατομμύρια τῶν «κρυπτοχριστιανῶν» στὴν Τουρκία, οἱ ὁποῖοι τώρα, ὕστερα ἀπὸ αἰῶνες, ἄρχισαν νὰ ἐμφανίζονται δημόσια; Γιατί εἶναι κρυπτοχριστιανοί;
Τὸ Ἰσλὰμ δὲν εἶναι ἀπάνθρωπο μόνο κατὰ τῶν «ἀπίστων», ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν ἴδιων τῶν μουσουλμάνων καὶ συγκεκριμένα κατὰ τῶν γυναικῶν Σας. Ἀνοῖξτε τὸ Κοράνιο νὰ δεῖτε τί λέει γιὰ τὴ γυναίκα, ἡ ὁποία ἔχει «κατώτερη φύση» ἀπὸ τὸν ἄνδρα. Γράφει στὸ Κοράνιο: «Οἱ ἄνδρες εἶναι οἱ προστάτες καὶ οἱ κύριοι τῶν γυναικῶν, γιατί ὁ Ἀλλὰχ ἔχει χαρίσει ἀνώτερο βαθμὸ στοὺς ἄνδρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες, καὶ ἐπειδὴ ξοδεύουν ἀπὸ τὶς περιουσίες τους» (Σούρα 4 Οἱ γυναῖκες, ἐδαφ.34). Ἐπὶ πλέον ἡ γυναίκα δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα, καμιὰ ἀξία, δὲν διαφέρει καθόλου ἀπὸ ἕνα κτῆμα καὶ εἶναι ἀπόλυτα ἐξαρτημένη ἀπὸ τὸν ἄνδρα της, ὁ ὁποῖος τὴν ἐξουσιάζει. Τοῦτο ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὴν πολυγαμία τοῦ ἄνδρα καὶ ποτὲ τῆς γυναίκας! Ρωτᾶμε: γιατί δὲν μποροῦν νὰ εἰσέλθουν οἱ γυναῖκες μαζὶ μὲ τοὺς ἄνδρες στὸ τζαμί; Γιατί στὸν «παράδεισό» Σας οἱ ἄνδρες θὰ «εὐφραίνονται» μὲ τὶς «αἰώνιες παρθένες» καὶ γιατί νὰ μὴν «εὐφραίνονται» καὶ οἱ γυναῖκες μὲ «αἰώνιους νεαρούς»; Κλείνουμε αὐτὴ τὴν ἑνότητα μὲ τὴ νομιμοποίηση τῆς δουλείας. Οἱ κατακτημένοι «ἄπιστοι» μποροῦν νὰ γίνουν δοῦλοι τῶν κατακτητῶν μουσουλμάνων οἱ ἄνδρες γιὰ ἐργασία καὶ οἱ γυναῖκες γιὰ τὰ κρεβάτια τους!
Θ) Ἡ παιδοφιλία τοῦ «ψευδοπροφήτη» Μωάμεθ.
Ἐξοχώτατε, πῶς δικαιολογεῖτε στήν συνείδησή Σας τήν παιδοφιλία τοῦ «προφήτη» Σας καὶ τῶν ἀνδρῶν μουσουλμάνων! Πῶς μπορεῖτε νά δικαιολογήσετε τὴν ἐπιθυμία τοῦ Μωάμεθ γιὰ τὴν 7χρονη Ἄϊσα καὶ τὴν συνουσία μαζί της στὰ ἐννέα της χρόνια! Δέν εἶναι φρικτή ἡ μουσουλμανική θέσις «Ὅταν ἡ κοπέλα φτάνει στὴν ἡλικία τῶν ἐννέα τότε (παύει νὰ εἶναι κοπέλα καὶ) εἶναι γυναίκα» (ἂτ Τιρμιδὶ – νούμερο 1109).Ὑποστηρίζεται πέρα ἀπὸ κάθε σοβαρότητα, ὅτι ἡ ἐμφάνιση τῆς ἐμμήνου ρύσεως στὰ κορίτσια, τὰ καθιστᾶ γυναῖκες καὶ ὡς ἐκ τούτου μποροῦν νὰ ἔχουν σεξουαλικὲς σχέσεις μὲ ἄνδρες καὶ νὰ κυοφοροῦν! Ἀπίστευτη θρασύτητα! Μόνο ποὺ δὲν συμφωνεῖ μαζί Σας ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη, ἡ ὁποία θεωρεῖ λίαν ἐπικίνδυνη τὴν πρόωρη σεξουαλικότητα καὶ ἐγκληματικὴ τὴν κυοφορία της. Κι αὐτὸ διότι ἐγκυμονεῖ σοβαρότατους κινδύνους γιὰ τὴν ἴδια τὴ ζωὴ τοῦ κοριτσιοῦ, καθότι δὲν ἔχει διαμορφωθεῖ ἀκόμα τὸ σῶμα της γιὰ τὴ μητρότητα! Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἔρχεται τὸ «ἱερό» Σας βιβλίο καὶ ἡ μουσουλμανικὴ παράδοση νὰ «καπελώσει» τὴν ἐπιστήμη τῆς ἰατρικῆς, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσει τὶς σεξουαλικὲς διαστροφὲς τῶν μουσουλμάνων ἀνδρῶν! Ἐμεῖς Ἐξοχώτατε δεινοπαθήσαμε καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ διεστραμμένο πάθος τῆς θρησκείας Σας. Στὴν μαύρη τουρκοκρατία οἱ «ἐκλεκτοί του Ἀλλὰχ» τύραννοί μας, ἅρπαζαν τὰ μικρὰ κορίτσια μας καὶ τὰ ἔκλειναν στὰ δαιμονικὰ χαρέμια τους γιὰ νὰ βιάζουν τὰ ἄγουρα σώματά τους καὶ τὶς ἀθῶες ψυχοῦλες τους!
Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες γνωρίσαμε πάνω στὴν πράξη καὶ ὄχι θεωρητικά, τί ἐστὶ Ἰσλὰμ καὶ δὲν μποροῦμε νὰ ξεχάσουμε τὰ ἀνείπωτα δεινοπαθήματά μας. Τὸ Κοράνιο καὶ τὴ διδασκαλία του τὴν πληρώσαμε πολὺ ἀκριβὰ σὲ μαρτύρια, σὲ αἷμα καὶ ἀνθρώπινες ζωὲς στὰ τετρακόσια χρόνια της σκλαβιᾶς μας στοὺς μουσουλμάνους Τούρκους, μὲ τὶς χιλιάδες τῶν Νεομαρτύρων μας, οἱ ὁποῖοι πέθαναν κατ’ ἐπιταγὴ τοῦ Κορανίου! Βιώσαμε τὴ «θεϊκότητα» τῆς θρησκείας Σας. Τὴν ἀξιολογήσαμε καὶ τὴν ἀπορρίπτουμε ἀσυζητητί.
Ἀλλὰ νὰ γνωρίζετε ὅτι ζεῖ Κύριος ὁ Θεός, ὁ ἀληθινὸς Τριαδικὸς Θεός, ὁ ὁποῖος κατευθύνει τὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος καὶ ἐν προκειμένω τὴν πορεία τοῦ Ἰσλάμ. Νὰ εἶστε δὲ βέβαιος ὅτι ἡ τελικὴ νίκη ἀνήκει στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του καὶ ὄχι στὸ Ἰσλάμ, στὸ φῶς καὶ στὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ὄχι στὸ σκότος καὶ στὴν πλάνη τοῦ Κορανίου, στὴν σαρκωμένη Ἀγάπη καὶ ὄχι στὴν βαρβαρότητα καὶ τὴν ἀπανθρωπιά. Μέχρι τότε ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀπ’ αὐτὴν ἐδῶ τὴν γωνιὰ τοῦ πλανήτη, ποὺ λέγεται Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, δὲν θὰ παύσουμε νὰ προσευχόμαστε πρὸς τὸν Κύριο τῶν Δυνάμεων, τὸν Βασιλέα τῶν Βασιλευόντων καὶ Κύριο τῶν Κυριευόντων: «Ἀνάστα ὁ Θεὸς κρίνων τὴν γῆν ὅτι Σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν» (Ψαλμ.81,8).

Ἐξοχώτατε,
Ἡ θρησκεία Σας ἀποτελεῖ τήν ἐπιβίωσι τῆς κατεγνωσμένης ἀπό τήν Ἁγία Α΄Οἰκουμενικήν Σύνοδον (325 μ.Χ.) Ἀρειανικῆς Αἵρεσης. Τά κάτωθι ἐδάφια ἀπό τή σούρα τοῦ Κορανίου «ΟΙ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΕΝΕΣ ΦΥΛΕΣ» (ΑΛ-ΑΧΖΑΜΠ), ἀναφέρονται στήν «ἠθική προσωπικότητα» τοῦ ἱδρυτοῦ τοῦ Ἰσλάμ καί ἀποδεικνύουν τό ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἦταν ἕνας ἡδονιστής, σαρκολάγνος καί ψεύτης καί ὄχι ἀπόστολος ἤ προφήτης τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Κατανοήσατε ἐπιτέλους ὅτι προωθεῖτε μία ψευδῆ, ἀνθρωποκατασκευασμένη, ἀνόσια καί καταστροφική λατρεία πού στηρίζεται σέ ἕναν σαρκολάτρη ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μέ τό σαπρό του βίο, δέν εἶχε καμία σχέση μέ ἔνθεες ἀποκαλύψεις. Σᾶς τά παραθέτομεν λοιπόν γιατί ἀποκρύπτονται μεθοδικά ἀπό τήν γνωστή σουνιτική προπαγάνδα.
Κοράνιο, σούρα «ΟΙ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΕΝΕΣ ΦΥΛΕΣ» (ΑΛ-ΑΧΖΑΜΠ)

Στίχος 37 :
‘‘Μωάμεθ, εἶπες σέ αὐτόν πού εὐεργετήθηκε ἀπό τόν Θεό καί γέμισε μέ τά ἀγαθά Του: «Κράτα τή γυναίκα σου καί νά φοβᾶσαι τόν Θεό», ἐνῶ ἐσύ ἔκρυβες στήν καρδιά σου ὅ,τι ὁ Θεός μετά ἀπό λίγο, ἐπρόκειτο νά κάνει σέ ὅλους φανερό. Φοβήθηκες τούς ἀνθρώπους, ἐνώ ἔπρεπε νά φοβηθεῖς περισσότερο τόν Θεό. Ὅταν, ὅμως, ὁ Ζεΐδ ἀποφάσισε νά χωρίσει τή γυναίκα του, Ἐμεῖς τήν ἐνώσαμε μαζί σου μέ τά δεσμά τοῦ γάμου, γιά νά μάθουν οἱ πιστοί ὅτι δέν ἁμαρτάνουν, ἄν παντρεύονται τίς γυναίκες τῶν θετῶν γιῶν τους, ἄν οἱ θετοί γιοί τους τίς χωρίσουν. Ὅ,τι ἀποφασίζει ὁ Θεός, πραγματοποιεῖται.’’
         
Στίχος 50:
‘‘Προφήτη, σοῦ ἐπιτράπηκε νά παντρευτεῖς μέ τίς γυναίκες στίς ὁποῖες ἔδωσες προίκα, μέ τίς αἰχμάλωτες τίς ὁποῖες κέρδισες μέ τή δύναμη τῶν χεριῶν σου, μέ τίς κόρες τῶν θείων σου καί ὅσων σέ ἀκολούθησαν, ὅπως καί μέ κάθε εὐσεβή γυναίκα, ἡ ὁποία ἀφιέρωσε τήν ψυχή της σέ σένα, τόν Προφήτη, ἄν θελήσεις, βέβαια, νά τίς παντρευτεῖς. Αὐτό τό προνόμιο τό δίνουμε ξεχωριστά σέ σένα ἀπ’ ὅλους τούς πιστούς. Γνωρίζουμε τούς νόμους τοῦ γάμου τούς ὁποίους ὁρίσαμε γιά τούς πιστούς. Μή φοβάσαι μήπως ἐνοχοποιηθεῖς, ἄν κάνεις χρήση τῶν δικαιωμάτων σου. Ὁ Κύριος εἶναι ἐπιεικής καί μεγαλόψυχος.’’

Στίχος 51:
‘‘Μπορεῖς νά ἀναβάλεις τήν ἐπαφή μέ ὅποια σύζυγό σου θελήσεις καί νά δεχτεῖς στό κρεβάτι σου ὅποια θελήσεις, ἀκόμα καί ὅποια στό παρελθόν παραμέλησες ἀλλά τήν ἐπιθύμησες καί πάλι. Δέν ἁμαρτάνεις ἄν κάνεις κάτι τέτοιο. Μέ αὐτόν τόν τρόπο δροσίζονται (παρηγοριούνται) πιό εὔκολα τά μάτια τους. Ἄς μή στενοχωριούνται ὅλες πρέπει νά εὐχαριστηθοῦν μέ ὅ,τι ἐσύ τούς παραχωρεῖς. Ὁ Κύριος γνωρίζει ὅσα βρίσκονται στήν καρδιά Σας, καί εἶναι παντογνώστης  καί φιλάνθρωπος.’’

Στίχος 52:
‘‘Δέν σοῦ ἐπιτρέπεται νά πάρεις ἄλλες γυναῖκες. . . ἐξαιροῦνται ὅσες τυχόν αἰχμαλωτίσεις μέ τήν δύναμη τῶν χεριῶν σου. Ὁ Κύριος ἐπιβλέπει τά πάντα.’’
Αὐτή λοιπόν τήν κατάστικτη ἀπό γεώδη πάθη προσωπικότητα καί τήν «κατασκευή» της προωθεῖτε Ἐξοχώτατε μέσα στήν πλάνη Σας.
Ὁ Ἀληθινός Τρισυπόστατος Θεός νά Σᾶς ἐλεήσῃ. Εἰλικρινά Σᾶς τό εὔχομαι γιατί εἶσθε θεοσεβής καί ἄνθρωπος Ἀρχῶν καί εἶναι τραγικό νά πλανᾶσθε.

Ἐξοχώτατε,
Ἐπειδ, λοιπν, ὅπως καταδεχθηκε ἀπ τ ἀνωτρω, ἡ Ἐξοχτης Σας πιστεει σ λαοπλάνο θρησκεα, ἐπειδ στ Εὐαγγλιο τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δν ὑπρχει ἡ παραμικρ νξη γι πλεμο κατ τῶν ἀπστων ἤ γι πολεμικ ἀγνα γι τν ἐπικρτηση τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηργματος, ἀλλ ἀντιθτως, ἡ ἀγπη πρς τος ἐχθρος θεωρεῖται τ μοναδικ κριτριο γι τν πρς τν Θε ὁμοθεια κα τν ὁμοωση τοῦ ἀνθρπου πρς τν Δημιουργ του - «Πλν ἀγαπᾶτε τος ἐχθρος ὑμῶν κα ἀγαθοποιεῖτε κα δανεζετε μηδν ἀπελπζοντες, κα ἔσται ὁ μισθς ὑμῶν πολς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψστου, ὅτι αὐτὸς χρηστς ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρστους καὶ πονηρος. Γνεσθε οὖν οἰκτρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτρμων ἐστ»[13] - καί τέλος, ἐπειδή ὁ ἀληθινός Τριαδικός Θεός, διά τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν θείου Παύλου, διακηρύσσει ὅτι «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θήλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστέ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»[14], γιά ὅλους τούς παραπανω λόγους Σᾶς παροτρύνουμε, ὡς ἔσχατο μέλος τοῦ Παναγίου καί Παναχράντου Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί δή ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος, πού ἐνδιαφέρεται γιά τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων καί αὐτῶν τῶν ἀλλοθρήσκων, ἄν θέλετε νά ὠφελήσετε πραγματικά τόν ἑαυτό Σας, τήν οἰκογένειά Σας καί τόν λαό Σας, νά ἀποκηρύξετε ὅλες τίς πλάνες, αἱρέσεις καί καινοτομίες τοῦ δαιμονιώδους Ἰσλάμ καί τοῦ ἀνιέρου Κορανίου, τίς ὁποῖες εἰσήγαγε ἀπ' ἀρχῆς ὁ ψευδοπροφήτης Μωάμεθ, νά μετανοήσετε, νά κλάψετε πικρῶς, νά ταπεινωθεῖτε, νά πιστέψετε στόν Χριστό, ὡς Θεάνθρωπο, Σωτῆρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου, νά κατηχηθεῖτε καί νά βαπτισθεῖτε ὀρθόδοξα. Σᾶς προτείνουμε μάλιστα, Ἐξοχώτατε, νά ζητήσετε ἀπό τόν σημερινό σύμμαχό Σας καί Πρόεδρο τῆς Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν νά γίνει ἀνάδοχος Σας καί ἡ βάπτισή Σας νά πραγματοποιηθεῖ στό ἱστορικό Φανάρι ἀπό τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, τόν πρῶτο Ποιμένα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί Πρωθιεράρχη τοῦ Ζῶντος Ἀληθινοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ, τόν Διάκονον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πού ἀποτελεῖ τόν μοναδικό πνευματικό καί πολιτισμικό πλοῦτο τῆς Χώρας Σας. Μέ τόν τρόπο αὐτό θά δοξασθεῖ καί ἀπό Σᾶς, ὅπως δοξάσθηκε καί ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, τό Ὄνομα τοῦ Οὐρανίου Πατρός καί θα καταισχυνθεῖ ὁ ἀντίδικος Διάβολος.
Ἐπειδή, λοιπόν, Ἐξοχώτατε, ὁ θάνατος εἶναι ἄδηλος καί ἐπειδή, σύμφωνα μέ τόν Εὐαγγελικό λόγο, «οὐκ οἴδατε τήν ὥραν οὐδέ τήν στιγμήν τοῦ θανάτου», ἐξαιτίας αὐτοῦ Σᾶς προτρέπουμε καί Σᾶς συμβουλεύουμε νά σπεύσετε νά ἔλθετε στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, προτοῦ ἔλθει τό τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς Σας. Ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός Σᾶς δέχεται μέ ἀνοικτές ἀγκάλες! Χαρά θά γίνει καί στή γῆ ἀπό τούς Ὀρθοδόξους, χαρά θά γίνει καί στούς Οὐρανούς ἀπό τούς Ἀγγέλους γιά τήν εἴσοδό Σας στήν μοναδική καί ἀληθινή Ἐκκλησία! Δράμετε καί προφθάστε νά εἰσέλθετε στόν θεῖο νυμφῶνα πρίν κλείσει ἡ θύρα καί στερηθεῖτε τοῦ ἐνδύματος τῆς ἀφθαρσίας.
Σέ ἀντίθετη περίπτωση, δυστυχῶς, θά καταταγεῖτε Ἐσεῖς, ἡ οἰκογένειά Σας καί ὁ λαός Σας στόν ἴδιο χῶρο, ὅπου βρίσκονται ὁ Ἀλλάχ, ὁ Μωάμεθ καί οἱ ἀκόλουθοί τους, δηλ. στόν τόπο τῆς βασάνου, τῆς αἰωνίου καί ἀτελευτήτου κολάσεως.
Εὐχόμαστε ἡ ἄκτιστος Θεία Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά φωτίσει τόν νοῦ Σας, νά Σᾶς ἐνισχύσει καί νά Σᾶς ἐνδυναμώσει, γιά νά ἀποτινάξετε καί νά ἀποσκορακίσετε τόν ὕπνο τῆς πλάνης καί τῆς ραθυμίας καί νά προσέλθετε στίς ἀγκάλες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Μετά τιμῆς, σεβασμοῦ καί
εἰλικρινοῦς ἀδελφικῆς ἀγάπης


+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ



[1] Eurobarometer, 2004: 5
[2] Grigoriadis, 2006:148; CamyarandTagma, 2010; Çakar, 1998
[3] CamyarandTagma, 2010
[4] Observer, 2016
[5] Dearden, 2016
[6] Khan, 2016; Karvounopoulos, 2016; EuroNews, 2016
[7] Kramer, 1991: 64
[8] NOVINITE, 2016; eKathimerini, 2016
[9] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Διαθρησκειακές συναντήσεις· ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καί προσβολή τῶν ἁγίων Μαρτύρων, ἐκδ. Τέρτιος, Θεσ/κη 2003, σσ. 52-119 καί ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΔΡΑΚΑΣ, Ἡ κατά τοῦ Ἰσλάμ πολεμική τῶν Βυζαντινῶν Θεολόγων, Θεσ/κη 1961, σσ. 44-58, 64-66.
[10] ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, Περί αἱρέσεων ρα΄, PG 94, 678 – 780 καί ΕΠΕ 2, ἐκδ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Θεσ/κη 1991, σσ. 306 – 321.
[11] Τοῦ ἰδίου, Περί αἱρέσεων ρα΄ 1 – 2.
[12] ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ, «Τό Ἰσλάμ κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό», ΕΕΘΣΘ τμήματος Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας 1 (1990) σσ. 260 – 296.
[13] Λουκ. 6, 35-36
[14] Γαλ. 3, 28

Δεν υπάρχουν σχόλια: